"Jimin ma w sobie tyle miłości, że to nie możliwe. Czasami zastanawiam się czym sobie zasłużyłem na takiego anioła i co on we mnie widzi. Jednak to on sprawia, że jestem szczęśliwy..."
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Yoongi~ chodź się przejść. - już pół godziny Jimin próbował wyciągnąć szarowłosego na spacer.
Była bardzo ładna pogoda i blondyn nie chciał siedzieć w domu. Chciał wyjść chociażby na pięć minut, ale przeszkodą był jeden leniwy człowiek, który teraz leżał na kanapie i próbował oglądać telewizję.
- Jiminie, jestem zmęczony. Daj mi odpocząć. - nie wiedział skąd to wyczerpanie. Po prostu od samego rana miał problem z jakimkolwiek ruchem. - Odpoczniesz na zewnątrz. No hyung~
No i co miał zrobić biedny, zmęczony Yoongi kiedy tak słodka istota go o coś prosiła? Zgodził się.
Powoli wstał z swojego miejsca i ruszył za swoim chłopakiem do wyjścia. Po drodze założył maskę, aby ukryć twarz przed fanami i paparazzi. To samo zrobił młodszy.
***
Spacerowali po parku i cieszyli się swoją obecnością. Oczywiście utrzymywali dystans, aby zapobiec plotkom gdyby ktoś ich rozpoznał.
- Hyung? A co będzie jeżeli ktoś się kiedyś o nas dowie? No wiesz... prasa. - młodszy bardzo chciał poznać opinię starszego. Nie raz myślał o ujawnieniu, ale bał się. Nie utraty kariery, ale tego że straci Yoongiego. - Nic nie będzie Jimin. Będę ciebie kochał tak samo i jak będzie trzeba to odejdę z wytwórni. - Naprawdę? - starszy tylko kiwnął głową i spojrzał w oczy drugiego. - Też cię kocham.
❤❤❤
"WIELKI SZOK WSZYSTKICH A.R.M.Y."
"PARK JIMIN I MIN YOONGI ZOSTALI PRZYŁAPANI!"
"ROMANS W BTS"
Park Jimin czytał nowe posty ze łzami w oczach. Tak miała się zakończyć ich kariera. Przez jeden nieuważny pocałunek, który został uwieczniony na zdjęciu.
Wychodził właśnie z studia. Do późna ćwiczył układy do nowego albumu, który miał być wydany już za nie długo.
- Park Jimin! Jak się czujesz z tym, że tajemnica wyszła na jaw?! - dziennikarze otoczyli go z każdej strony nie pozwalając uciec. - Jimin, Jimin! Co teraz zamierzacie?! - Czy nie brzydzi cię bycie z chłopakiem?! - pytania padały z każdej strony, że ciężko było połapać się o co w ogóle pytano.
- Nie. - blondyn miał już dość całego zamieszania. Nawet się cieszył, że wszystko się wydało, ale męczyły go te ciągle pytania. Chciał wszystko wyjaśnić i teraz nadarzyła mu się ku temu okazja. - Nie brzydzę się. Yoongi to najwspanialszy chłopak na świecie i jesteśmy razem szczęśliwi. Kocham go, a jeżeli to się komuś nie podoba to już jest jego problem. Jak się czuję z tym, że wszystko wyszło na jaw? Czuję ulgę, bo już nie muszę ukrywać tego związku. Mogę spokojnie go przytulić w miejscu publicznym lub złapać za rękę. I może nie wiem co teraz będzie, ale czasu nie cofnę i nawet gdybym mógł to bym tego nie zrobił. Dla mnie najważniejsze jest to, że ludzie którzy są mi bliscy mnie akceptują.
***
- ... Dla mnie najważniejsze jest to, że ludzie, którzy są mi bliscy mnie akceptują. - Yoongi nie mógł przestać słuchać wypowiedzi Jimina.
Jego chłopak pokazał jaki jest silny i nie da się złamać głupią krytyką. Był z niego dumny.
- Możesz przestać tego słuchać? Jak tak bardzo kochasz mój głos to porozmawiaj ze mną. - nagle za nim pojawił się blondyn i wtulił się w jego plecy. - Po prostu nie mogę uwierzyć, że mój dzieciak tak szybko dorósł. - udał, że ociera niewidzialną łzę wzruszenia. - Nie przesadzaj dziadku. - zaśmiał się i zamknął laptopa. - A teraz idziemy coś zjeść. Głodny jestem.
Może byli w niepewnej sytuacji. Może ich kariera była zagrożona, ale póki mieli siebie mogli przetrwać wszystko....
