Mr. New Book 2

MN Bk2: Chapter 14

yey! may readers padin ako omg haha. so go na, push ko na talaga to. Thanks guys :))

- - - -

PAT

Mahirap pa lang mag-empake pag wala ka namang kasamang magdadala ng mga bagahe mo. Kaya naman dalawang maleta lang ang inempake ko. Baka kasi mamaya madami dn palang dala mga kasama ko e wala akong taga bitbit. Not like I make them carry my luggage. ;)

Madami na ata ang dalawang maleta para sa isang linggo pero kasi follow-up sakin ng boss namin na baka magtatagal ang editing team namin dahil sa ang next month issue namin ay nakabase sa proposal concept sa New York branch so ayun, para na lang makasiguro diba? Mahirap ng maglaba dun, baka mamaya mawala pa mga damit ko. Pero naisip ko naman na pagdating ko dun eh dun nlg din ako magsastay sa tinutuluyan ni Ryan para makatipid.

Speaking of, hindi ko pa nasasabi sa kanya ang news. Alin nga ba?

Good news o bad news?

.

.

.

.

Ano bang magandang unahing sabihin?

.

.

Na pupunta ako ng States at magkikita na uli kami.

.

.

.

.

Pero kasama ko si Jefferson sa byahe at sa buong linggo ko dun.

Kasama ko nga sya, pero ewan ko ba. Simula nung aksidenteng halik nya sakin, eh di na sya nagparamdam pa. Well nagtext sya after the incident. Gusto nyo malaman ang sabi?

Wag na, baka magalit pa kayo.

Sige na nga, kahit di nyo ako pinipilit. Eto kasi yun

Jep:

I really enjoyed today. Hindi ko din pala pinagsisisihan yung halik, if you want to know. Pero nagsorry ako dahil na rin baka maguluhan ka lang lalo. Sana ikaw din, kahit pagsisihan mo aminin mo na nagustuhan mo. Feeler ko noh? Haha goodnight na! Thank you uli :*

 

 

Nobela ba? Wala nga akong reply eh. Pano naman binura agad ni Tin nung nabasa nya. Tsk ><

Oo na, hindi na nga. Si Ryan na nga eh. Sya na forever na to! Sana

 

Matapos kong ipack ang mga toiletries ko (hindi naman cramming ang pag-empake ano?) nang biglang nagring ang doorbell

DIIIIIIING

 

Kung sino yun? Aba malay ko. Bumaba na muna ako at binuksan ang pinto at nakita ko si Jepoy na nakangiti sakin.