Thank You Zayn...

03

*trzy tygodnie później*

Już mieszkam w Wielkiej Brytanii od trzech tygodni. Wszystko tu jest świetne, miasto, w którym znajduje się nasze lokum tętni życiem. Jednak mój nadopiekuńczy, starszy brat musi wyjechać do pracy na dwa tygodnie, a nie chce zostawić mnie samej w domu i dzisiaj ma przedstawić mi jakiegoś naszego kuzyna, który ma zająć się mną przez ten czas. Podobno jest piosenkarzem, co mnie bardzo zainteresowało.

Ten nasz kuzyn miałby wprowadzić się do nas ze swoim przyjacielem na te dwa tygodnie.

Właśnie wracam z galerii. Byłam na zakupach, ale nic sobie nie kupiłam, przez co ten wypad do centrum mogę uznać za nieudany. Cały czas nie mogę skupić się na niczym, ponieważ zastanawiam się, kim są Ci chłopacy, którzy mają u nas zamieszkać.

Tak swoją drogą nadal jestem zdziwiona, że mój brat postanowił zostawić mnie w domu z ludźmi, których nie znam i im nie ufam, na aż dwa tygodnie.

Przed domem stał czarny, sportowy samochód, który zdecydowanie zwracał na siebie uwagę, jednak domyślałam się do kogo należy i szczerze mówiąc nie zdziwiłam się widząc go. Ominęłam więc pojazd i skierowałam się do drzwi prowadzących do środka budynku, w którym mieszkałam.

-Jestem!- krzyknęłam, poczym skierowałam się do salonu.

- Cześć siostra! Poznaj naszego kuzyna Harrego i jego przyjaciela Zayn'a. Zamieszkają u nas na czas, kiedy mnie nie będzie.

Przywitałam się z chłopakami i wtedy mnie olśniło. Spędzę dwa tygodnie z chłopakami z One direction! A w dodatku Harry to mój kuzyn.

Może to brzmi strasznie nierealnie, jednak taka jest prawda.

Mimo, że w duchu cieszyłam się jak dziecko, wolałam nic nie mówić na ten temat, bo stwierdzili by, że jestem ich psychofanką.

Z tego co wiem, to chłopaki zostają na noc, bo jutro z rana Evan wyjeżdża. Będę za nim tęsknić, ale to tylko dwa tygodnie. Przecież nic wielkiego nie wydarzy się przez tyle czasu.