𝑼𝒏𝒕𝒊𝒍 𝑻𝒉𝒆 𝑫𝒆𝒂𝒕𝒉 • 𝑱𝒊𝒌𝒐𝒐𝒌

『E』

"Sevgilim?"

Tenini yalayıp geçen rüzgar sesine karıştı.

"Jimin?"

Çayırlıktaydı Jungkook. Karşısında da kocası.

Jimin oturmuş, gökyüzünü izliyordu sadece. Jungkook'u işitmediği belliydi.

"Jimin? Sevgilim?"

Onun duymayacağını farketmesi üzerine adımlarını oturan kocasına doğru yönlendirdi.

Ona doğru geldiği kısacık anda kalbi yine maratona çıkmış, Jungkook'u nefes nefese bırakmıştı. Çok güzeldi. Çok güzeldi. Güzelliği nefesini titrekçe içine çekmesine neden oldu Jungkook'un.

Kocasına varır varmaz çökmüştü yanına, yanağına küçük bir buse kondurmayı unutmadan elbet.

Fakat bir terslik vardı.

Kocasının teni normal olamayacak derecede soğuktu.

Ona bir şey olacak korkusuyla panikledi Jungkook.

Üstündeki ceketi çıkarıp üstüne geçirdi hemencecik. Sonra da ellerini kavradı. Fakat bu terslik devam ediyordu.

Ellerinin soğukluğu karşısında aniden bakışlarını tuttuğu ellere çevirdi.

Jungkook ard arda yaşadığı şoklar yüzünden aniden krize girebilirdi.

Tamam. Elleri de soğuk olabilirdi fakat mosmor olmasının sebebi de neyin nesiydi?

Ellerinden başlayan morluklar kollarına kadar devam ediyordu.

"Noldu ellerine? Kollarına?"

Avuçlarına aldığı yüzün bakışları bir kez bile değmiyordu gözlerine.

Çok boştu bakışları.

Bomboş.

Ölüden farksız.

Bir şeyler dank etmeye başlayına yavaş yavaş geri çekildi Jungkook.

Birkaç olay zihninde canlandı ve o zaman anladı rüyada olduğunu.

Ama neden mutlu bir rüya da değildi. Neden karşısında böyle oturmak zorundaydı. Gerçek hayatta gitmişti. Mutsuzdu. Bali burada mutlu olsaydı ne olurdu?

Neden ikisinin de mutlu oldukları bir rüya da değildi?

O fark etmiyordu ama gözyaşları çoktan ıslatmıştı yastığını.

Jimin'e içini dökmek istiyordu. Her ağladığında yanında olan gencin yine yanında olmasını istiyordu. Bu yüzden başladı anlatmaya.

"Namjoon bana delirdiğimi söylüyor." Yumruk yaptığı elleriyle rüyadaki gözyaşlarını sildi.

"Ama ben deli değilim ki."

Nefes almasını ve konuşmasını engelleyen yumru iyice kendini belli etti boğazında.

"Sadece."

Karşılık vermeyeceğini bile bile önünde oturan Jimin'in boynuna atladı. Kokusunu tekrar hissedeceğinin hevesiyle gömdü burnunu boynuna.

"Sadece seni istiyorum."

Söyledikleri boşunaydı. Çünkü Jimin'in kokusu çoktan gitmişti.

~