Sabaha karşı kalacağımız otele ancak giriş yapabilmiştik.Kalan yolculuk boyunca ne zaman Oğuz'un yanına geçtiğini bilmediğim Emir ve zaten hiç uyanmamış olan Oğuz sürekli uyumuşlardı.Bir de uyumayacaklarına söz vermişlerdi.Çünkü ben asla arabada uyuyamazdım.
Gökdeniz'i otobüste görememiştim.Galiba arkalarda oturuyordu.Çünkü birkaç kere ona seslenen insanların sesini duymuştum.
"Evet çocuklar.Odalar 2 kişilik.Herkes kiminle kalacağını kesinleştirdi mi?"
Ceyda Hoca sonunda herkesin dikkatini çekecek şeyi söylemişti.Yaklaşık 15 dakikadır kimin kiminle kalacağını tartışıyorlardı.Özellikle kızlar.
"Biz ne yapacağız?Acaba 3 kişi kalsak olmaz mı?"
Neden 3 kişi kalamıyorduk ki zaten?
"Hocam biz 3 kişi kalsak olmaz mı?"
"Olmaz Emir.Odalar gelmeden önce ayarlanılmıştı bile.Hem boşta kalan kişiler olacak.Söyleyin bakalım.Tek kişi kalan kimler kaldı?"
"Hocam ben."
Herkes o tarafa döndüğünde ben de Bulut'a selam verdim.Sanırım onun da kalacak oda arkadaşı yoktu.Gökdeniz'in olduğu tarafa zaten bakmamaya çalışıyordum.Kimle kalırsa kalsındı.
"Ee tamam.Bakın Bulut yalnız kalmış.Biriniz onunla kalsın."
Ceyda Hoca üçümüze döndüğünde kimse cevap vermedi.Arkadaşlarımdan ayrılmak istemiyordum ama belki bu meseleyle aralarındaki sorunu hallederlerdi.
"Hocam ben kalırım Bulut'la."
"Güzel.Herkes ayarlandı sanırım.İsteyenler odasına gidip dinlensin isteyenler benimle kahvaltıya gelsin.Daha sonra da keyfinize bakın.Akşam 7'de lobide buluşacağız."
Birkaç öğrenci Ceyda Hoca'yı takip ederken çoğu odalarına çıkıyordu.O sırada Bulut da bizim yanımıza geliyordu.
"Aybars emin misin?Sen kalamazsın yabancı biriyle.İstersen ben gideyim."
"Gerek yok Emir.Hem ben Bulut'u tanıyorum."
Bulut yanımıza geldiği için beni duymuştu.
"Selam."
"Selam.İlk olarak odaya çıkalım mı?"
Bulut dediğimi onayladığında bavullarımızı alıp asansöre doğru yürümeye başladık.Emir ve Oğuz da arkamızdan geliyordu.Asansör tam kapanmak üzereydi ki içeriye Gökdeniz ve bizim sınıftan Yusuf girdi.
O bana doğru bakarken ben Oğuz ve Emir'e döndüm.
"Oda numaranız kaç Oğuz?"
"402.Sizin?"
"Anahtar Bulut'ta."
Bulut cebinden anahtarı çıkarırken Gökdeniz'in bakışlarını hala üzerimizde hissediyordum.
"404."
"Keşke yan yana olsaydık.Aramızda kim var acaba?Belki değiştirebiliriz."
"Biz varız."
Herkes konuşan Gökdeniz'e döndüğünde o elindeki anahtar kartını sallıyordu.
"Ver.Değiştirelim."
Oğuz elini ona uzattığında o geri çekti.Pislik yapacaktı.Bakışlarından anlamıştım.
"Değiştirmek istemiyorum."
"Niye?Oğlum aynı oda lan.Ne farkedecek?Ver işte."
Bu sefer Emir konuştuğunda Gökdeniz bana döndü.
