Sıradan.
Şu bir aylık süreçte yeterince kanıksadığım bir kelimeydi. Her şey sıradandı. Sevgilimle olan ilişkim sıradan,okul hayatım sıradan.
Okuldaki herkesin ilişkimizi öğrenmesinden sonra değişen şeyler fazla değildi. Küçümseyen hatta bazen iğrenen bakışlar zararsızdı.En azından çoğu zaman. Şu an da o zaman diliminin içindeydik.
"Neyin var Aybars?"
Havaların ısınmasıyla bahçeyi dolduran öğrenciler arasında Deniz ve ben de vardık. Bakışlardan biraz olsun kaçabilmek için belki de okul bahçesindeki en az dikkat çeken banka oturmuştuk.
"Bir şeyim yok Deniz?"
Sorgulamaya devam edecek gibiydi ama suratımdaki bıkkın ifadeyi görüp vazgeçti.
"Oğuz ve Emir nerede?"
Konuyu dağıtma çabasını anlıyordum. Her ne kadar inkar edip görmezden gelsek de bir şeyler değişmişti. Artık sık sık konuşmuyor. Birbirimize bile nadiren dokunuyorduk. Sebebini bilmiyordum. Demiştim ya sıradandık işte. Olması gerektiği kadar.
"Bilmiyorum. Öğle arası başladıktan sonra görmedim."
Bizim ilişkimiz ne kadar sıradansa onlarınki bir o kadar aksiyonluydu. Çoğu zaman aralarındaki şeyi takip edemiyordum. Sevgili değillerdi arkadaş hiç değillerdi.
Öğle arasının bittiğini haber veren zille birlikte ayağa kalktım.
"Ders başlamadan önce lavaboya gitsem iyi olacak. Sınıfta görüşürüz."
Onu orada bırakıp okul binasından içeri girdim. Bana dönen birkaç yüzü görmezden gelip tuvalete girip aynanın önüne geçtim. Gözlerim aynadaki görüntümü takip ederken farklılıklar bir kez daha yüzüme çarptı.
Zayıflamıştım. Saçlarımı kestirmiştim. Artık toplanabilecek bir uzunlukta değillerdi. Kestirdiğim günü hatırlıyorum da Gökdeniz görünce tek bir kelime bile etmemişti.
Ne oluyordu bize? Her şeyin iyi olması gerekmiyor muydu? İlişkimizin önünde hiçbir engel yoktu. Eskiye nazaran okuldaki herkes ilişkimizi biliyordu. Hep bunu istememiş miydi?
Hayır. Bir şeyler yanlıştı. Bu aramızdaki sevginin değişmesi gibi bir durum değildi. Bana olan bakışlarındaki o aşkı hala suratında görebiliyordum. Bendeki duygular da aynıydı. Gökdeniz'e hala deli gibi aşıktım.
Kapı sesiyle gözümü aynadan ayırıp kapıya döndüm.
"Aybars,geziden beri konuşamamıştık. Nasılsın?"
Bulut yanımdaki lavaboya geçip ellerini yıkamaya başladığında sorusunu cevapladım.
"İyiyim. Evet konuşmadık hiç. Sen nasılsın?"
"İyi sayılırım. Sadece şu sıralar bir şeyleri yerine koymaya çalışıyorum. Gökdeniz ile tekrar beraber olduğunuzu öğrendim. Gerçi bütün okul öğrendi. Nasıl gidiyor?"
"Normal. Hatta fazla normal."
"Bu kötü bir şey mi? Çünkü gayet kötü bir şeymiş gibi söyledin."
"Bulut numaranı verir misin?"
Bir anda sorduğum soruyla şaşırsa da telefonu uzattığında elinden aldım.
<><><>
Okul çıkışı Gökdeniz'le yürürken aramızda hatrı sayılır bir boşluk vardı. Ne o bana yaklaşıyordu ne de ben ona adım atıyordum.
