MONDİLCHT(DÜZENLENİYOR)

Dövmeli Çocuk

EİS
Nedensizce heyacanlandım. Tabi biraz korkuda vardı. Okuldan içeri ilk adımımı attığım zaman nedense herkes bana bakmıştı. Birden boynumdaki dövmeyi gördüklerini zannetim. Hemen saçlarımla kapattım boynumu. Ama oraya bakmıyorlardı. Açıkçası biraz rahatladım. Sonra okul binasına doğru yürümeye başladım. Birkaç öğrenci sıraya girmişti ama çoğu bahçede gruplar halinde oturuyorlardı. Benim sınıfım 10/ E sınıfıydı. Ama sıramı bilmediğim için herkesten uzak bir yere gittim. Biraz sonra fark ettim ki herkes okul kıyafetime bakıyordu. Bende üzerime biz göz gezdirdim. Eteğim çok mu kısaydı? Hayır. Normalde de böyle giyiyordum zaten. Sonra onlara baktım ve okulun tamamında kimsenin okul kıyafeti giymediğini gördüm, hatta kızların eteklerinin ve şortlarının benimkinden daha kısa olduğunu farkettim.
Onlara bakmayı ve düşünmeyi bırakıp boş bir banka oturdum. Bir süre sonra bir grubun bana bakıp güldüklerini gördüm. Nerdeyse hepsi dövmeliydi. Büyük ihtimalle benden 2 sınıf büyüktüler. Onlara bakmayı bıraktım ve sakinleşmeye çalışarak önüme döndüm. Ama kahkahaları kulaklarımı deliyordu. Ayağa kalkıp suratlarına çakmamak için çok zor tutuyordum kendimi. Evet dövüş konusunda doğuştan gelen çok iyi bir yeteneğim vardı. Bir kaç okul değiştirme sebebim okulda çok büyük kavgalar çıkarıp bazı çocukları ölesiye dövmemdi. Daha sonra ayağa kalktım ve tam önümde belirdiler. Aralarında uzun olan ve sanırım en fazla dövmeli olan çocuk konuşmaya başladı.

- Okulda yenisin galiba.

- Evet yeniyim.

-Bu okula pek senin gibi hanım hanım tatliş kızlar gelmez de o yüzden şaşırdım.

- Belli oluyor ama emin ol ben hiç senin dediğin o tatlişş kızlara benzemem.

Bu kez üzerime doğru eğildi. Yüzlerimiz çok yakındı ve nefes aldığımda yoğun bir sigara kokusu aldım. Çok hoşuma gitmişti sifara kokusu. Müptelası oldugum kokuyu almak hoşuma gitmişti.

- Yanlış anlamadıysam sen bana kafa tutmaya çalışıyorsun.

Gür bir kahkaha attı. Diğerleride onunla beraber pis pis sırıttılar.

- Hayır sana kafa tutmaya çalışmıyorum, sadece açıklama yapıyorum.

Gözlerimi gözlerine dikerek ve yüzüme çarpık bir gülümseme yerleştirdim. Birden yüzü soldu ve gözleri ateş saçmaya başladı. Kulağıma eğildi.

- Bu açıklama şeklin hiç hoşuma gitmedi!

Dedikten sonra dik dik bakıp gitti. Yanlarındaki 2 kız bana çok kötü bakıyorlardı. Aslında okulun ilk günü olmasaydı ve bu okula yeni gelmiş olmasaydım onlara haddini çok iyi bildirirdim. Birde abimi üzmek istemiyordum. İçimde yoğun bir öfke vardı ve yine o gereksiz hastalığımı hissettim içimde. Derin derin nefesler alıp sakinleşmeye çalıştım ve biraz su içtim. Mikrofonun sesini duyduğum zaman sıraların olduğu kısma doğru gittim. Bakışlarımı biraz okulda gezdirdiğimde yine üzerimde bakışlar hissettim. Kafamı o tarafa çevirdiğimde o çocukla göz göze geldim. O kadar sinirli bakıyordu ki biraz tırsmış olabilirim. Sonra gözlerimi hemen oradan çektim ve onlardan uzak durmam gerektiğini kendime tembihledim.
Müdürün konuşması bittikten sonra herkes sınıflara girmeye başladı. Bahçe biraz boşaldığı zaman okul binasına doğru ilerledim. İçeri girmemle kafamdan aşağı akan buz gibi suyu hissetmem ve yere kapaklanmam bir oldu.

HERKESE SLM ARKADAŞLAR.BU BÖLÜMÜ ÇOK BEĞENDİĞİM UMARIM SİZDE BEĞENİRSİNİZ. KEYİFLİ OKUMALAR❤️🖤