MONDİLCHT(DÜZENLENİYOR)

PARTİ GÜNÜ

Multi:Zeit🖤
Eis

Sonunda zil çalmıştı. Evet maalesef parti günü bile okul vardı ama 5 ders vardı sadece. Aslında benim için o kadar da önemli değildi okuldan erken çıkmak ama Violet için aynı şeyi söyleyemeyeceğim çünkü resmen yürümek yerine koşuyordu. Evi okul yakındı oysa ki.
Violetin anne ve babası İtalya'da çalıştığı için ve Violet orada okumak istemediği için Londra'da tek kalıyordu. Eve geldiğimiz gibi Violet banyoya girdi. Evi çok tatlı ve şirindi. Kendimi hemen koltuğa atıp telefonu elime alıp pizza sipariş ettim kendime. Dediğim gibi parti hiç umrumda değildi. Zaten bugün parti falan düşünecek halim yoktu. Hemen ses bombamı telefona bağlayıp şarkı açtım. Biraz telefonla uğraştıktan sonra kapı çaldı. Pizzamı alıp hemen ses bombasının sesini daha çok açtım çünkü en sevdiğim şarkı başlamıştı. Sanırım 1 saat olmuş olacak ki Violet' in sesini duydum.

- Kızım ne kadar rahatsın ya şurada kalmış 3 saat sen oturmuş pizza yiyorsun.

- Asıl sen kendine bak. Ne bu acele? Görende sevgilisi ya da sevdiği var sanacak." Bunu söyledikten sonra Violet'in birden yüzü düştü.

- Violet ben özür dilerim yanlış bir şey mi söyledim?

- Hayır Eis sen gayet haklısın o benim sevgilim değil hatta hiçbirşeyim. Her gün başka bir kızla yatıp kalkarken ben hala onu seviyorum.

- Ne? Senin sevdiğin biri var ve sen bana söylemedin mi?

- Özür dilerim ama ben bu konuyu önemsiz bulduğum için anlatmadım.

- Neden önemsiz olsun ? Hemen herşeyi anlatıyorsun.

Violet derin bir nefes aldı ve anlatmaya başladı.

- Tamam. Bundan 3 yıl önce 8.sınıfta tanıştık. Adı Avril. Geçen günkü olayda sana çelme takan çocuk.

Bunu söyledikten sonra kısa çaplı bir şok yaşadım.

- Aynı sınıftaydık. Maalesef hala aynı sınıftayız. Çok iyi arkadaştık. Evet bende bir zamanlar
Zeitlerin grubundayım. Ben Zeit Avril ve Mauvais. Çok iyi dostuk yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Ama ben Avril'i her zaman arkadaştan öte gördüm. 10.sınıfa kadar çok iyidik. Ama 9.sınıfın yazında Zeit'e bir şey oldu. 3'üde birden benden uzaklaşmışlardı.
Günlerce ulaşmaya çalıştım ama hiç haber alamadım. 2 ayım onları aramakla geçti ama tek bir iz bile bulamadım. Onları anca okullar açılınca gördüm. Yanlarına gittim ama beni tanımıyorlarmış gibi davrandılar. Ben peşlerini bırakmadım. Bir gün Avril benimle konuşmak istediğini söyledi. Boş bir sınıfa geçtik ve bana söylediği tek şey "Bizden uzak dur yoksa başına geleceklerden biz sorumlu değiliz. " Şok olmuştum. O günden sonra daha çok peşlerine düştüm. Haftalarca öğrenmeye çalıştım ne olduğunu ama unutmuşum ki
Zeit onunla inatlaşan insanlardan nefret eder."

Birden sustu Violet. Gözlerinin içi nefretle doldu.

- Benim Avril'den sonra en çok güvendiğim değer verdiğim kişi abim olarak gördüğüm kişi Zeit bana öyle bir şey yaptı ki günlerce okula gitmedim. Hastanelik oldum. O bana bana-

- Tamam Violet yeter.

Onu susturdum ve  sıkıca sarıldım ona.

- Ve sen hala Avril'i seviyorsun?

- Evet maalesef. Onu ne kadar unutmaya çalıştım ama olmadı.

- Her zaman yanındayım.

Güven vermek için gözlerinin için baktım ve sıkıca sarıldım. Birden karşımdaki saati görmemle ne kadar geç kaldığımızı anladım.