06052019 ~ 2124
~~~
Öksürüklerle başlayan bir video daha açtı Wonwoo.
"Özür dilerim, öksürüklerimi duymak zorunda değilsin.
Nasılsın bugün?
Ben her geçen gün daha da kötüye gitmeme rağmen fazlaca iyiyim!"
Gülümseyen gözleriyle hala kameraya bakarken
"Prensesimin yanından geliyorum, eğer notumu okumuşsan kimden bahsettiğimi biliyorsundur...
Güneş daha yeni battı, manzarası güzel olan bir çocuk parkına gidiyorum ve geldim!"
Dedi.
Kamera ufak hışırtılarla haraket ettiğin genç gülümseyerek sol eliyle taşımaktan yorulduğu kamerayı sağ eline almıştı.
Gözlerini kameradan çeken genç arka kamerayı açarak parkı göstermeye başlamıştı, Wonwoo'nun gözüne ise salıncakların birinde uyuklayan kendisine çarpmıştı.
Ona bu kadar yakınken, nasıl fark edememişti?
"Yanlış mı görüyorum? Bu o mu?"
Çiçek kokulu gençle aynı şaşkınlığı taşıyordu Wonwoo.
"O ben miyim?"
"Tanrım... O uyuyor ."
Kamerayı yere bırakarak salıncaklardan birinde baygın şekilde uyuyan çocuğun yanına koşmuştu çiçek kokulu olan.
Kimsenin ölümünden sonra bu videoları izlemeyeceğini, hatta kimsenin mezarına dahi gelmeyeceğini düşünen Soon, ölümüne adım adım yaklaştığı bu son zamanlarını kameranın küçük hafızasıyla paylaşmaktan başka bir şey yapmıyordu.
Tüm saf duygularını bu küçük kutunun içine doldurmuştu.
Kamera çimlerin arasına düşmüş, ama ne şanstırki kendisini ve Soon'u yarım yamalakta olsa gösterebiliyordu.
Wonwoo ufak bir 'ah' nidasıyla sandalyesinde geriye doğru yaslanırken,
Saatlerce o akşam ayaklarının hemen dibinde oturup, kendisini izleyen Soon'u ve gitmeden hemen önce saçlarına armağan ettiği öpücüğü, kamerasını nereye bıraktığını unutup saf bir mutlulukla aramasını ve bulduktan sonra ise el sakladıktan sonra kapamasını izlemişti Wonwoo.
Bağırmak istiyordu.
Ağlamak istiyordu deli gibi, sesi kısılana kısıtlama kadar, ciğerleri sökülünceye kadar, yanlışlıkla aşık olduğu ölü meleği onu duyuncaya kadar...
Ağlamak istiyordu.
"Neden Soon?"
~~~
12052019 ~ 1938
Syglr
Svglr
Sizi seviyorum, çünkü neden sevmeyeyim?
