13052019 ~ 0145
~~~
Merhaba...
Acı çekiyorum.
İlaçlar acılarımı bir nebze olsun dindiriyor ama gülümsememe engel oluyorlar.
Bana bakan insanlar acılarımı görmemeliler.
Onları saklamam lazım.
Gardenya koktuğumu söylerler hep...
Ama ben ölüm kokuyorum.
Sayfanın üzerindeki kurumuş gözyaşlarının üzerinde gezindirdi parmaklarını Wonwoo.
Dünden beri berbat haldeydi.
Videoyu izledikten sonra kendine gelememiş çığlıklarını onu kimsenin duymadığı karanlık geceye bahşetmişti.
"Oğlum, hiç iyi görünmüyorsun. Sesinde gitmiş. Bir sorun mu var?"
Omzunda hissettiği sıcak elle kafasını kaldırdı Wonwoo.
Zoraki bir gülümseme sundu prensesine kafasını olumsuz anlamda salladı.
"Sorun yok. Bahçedeki çiçeklerin hepsini suladım, gülleride budadım. Biraz erken çıkabilir miyim?"
Yaşlı kadın karşısındaki oğlanın iyi olmadığını biliyordu.
Ama elinden bir şey gelmiyordu.
Olumlu bir mırıltı çıkarırken gencin elindeki gardenyalarla mezarlığa koşuşunu öylece izledi.
"Ölüm kokmuyorsun!"
Gözünden akan yaşı sağ eliyle sildi sinirle.
"Çiçek kokuyorsun, nefes almazken bile..."
Parmakları arasına sıkıştırdığı gardenya buketini mezarın üzerine yerleştirdi.
"Göz yaşlarında çiçek kokuyor. Keşke ağlarken sana sarılabilseydim... Özür dilerim."
~~~
13052019 ~ 1210
Syglr
Svglr
Ya oğlum ben bu kitabın finalini düşünmek istemiyorum ağlarım
