Be By My Side

~Κεφάλαιο 7ο~

Sy: Μα... Πφφφ!!! Τι θα κανω; Δεν θελω να εχω οικειότητα με αυτους ...(ειδικά με τον Namjoon... Δεν τον πάω καθόλου. Τέλος πάντων ας αρχισω να φτιάχνω την χορογραφία.)

(Το μόνο που θελω ειναι να πετυχω το όνειρο μου)
Ξεκίνησα λοιπόν να φτιάχνω μια δική μου χορογραφία για το "I need you". Δεν ήξερα ότι θα είναι δύσκολο να βρεις κατι διαφορετικό... Μετά από ώρες κατάφερα μόνο να κάνω τα πρώτα βήματα της χορογραφίας μου ώστε να ταιριάζουν με τον ρυθμό της μουσικής. Ήμουν τόσο εξαντλημενη από την κούραση που με πήρε ο ύπνος στο στούντιο...

Την επόμενη μέρα οι Bts είχαν γύρισμα για το νέο MV τους. Υποθέτω πως θα είναι πολύ κουραστική μέρα για όλους μας... Σκατα... Δεν έχω όρεξη για τίποτα...

Μάνατζερ : Soyeon, γιατί κάθεσαι εκεί;  Ελα γρήγορα, πρέπει να είσαι δίπλα στους bts. Αν χρειαστούν κάτι εσυ θα πρέπει να το κάνεις.

Soyeon: Μάλιστα κύριε έρχομαι αμέσως!!

(Δεν ήξερα ότι το να φτιάχνεις ένα βιντεοκλίπ είναι τόσο δύσκολο και κουραστικό,  πέρασαν πέντε ώρες και δεν έχουμε τελειώσει ακόμη ούτε την εισαγωγή του τραγουδιού. Φαίνεται πως δίνουν πολύ σημασία στην λεπτομέρεια.)

Μάνατζερ: Παιδιά, έχετε ένα εικοσάλεπτο διάλειμμα ξεκουραστειτε λίγο και μετά ξαναρχίζουμε.

BTS: Μάλιστα κύριε! Ευχαριστούμε πολύ!

Μάνατζερ: Soyeon,  πήγαινε να δεις αν χρειάζονται κάτι τα αγόρια.

Sy: Ναι αμέσως!

Πήγα εκεί που κάθονταν όλοι μαζί. Ήταν όλοι εξαντλημενοι και κουρασμένοι.

Sy: Τα πήγατε πολύ καλά! Μπράβο σας! Μήπως χρειάζεστε κάτι να σας φέρω;

Όλοι απάντησαν πως ήθελαν νερό (όπως πάντα) και τους τα έφερα.

Μάνατζερ: Σε παρακαλώ Soyeon επειδή τα αγόρια έχουν ιδρώσει λίγο σκούπισε ελαφρώς τα πρόσωπα τους και πουδραρε τους ξανά.

(ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ;;  Μου δίνεται η ευκαιρία να αγγίξω τα πρόσωπα των ΒΤS???)
Η αλήθεια είναι ότι ντράπηκα λίγο δεν έχω συνηθίσει ακόμη την δουλειά και όλο αυτό μου φαίνεται περίεργο.
Πήρα μια καθαρή άσπρη πετσέτα και πήγα στα αγόρια.

Sy: συγγνώμη αλλά ο μάνατζερ μου ζήτησε να σας φρεσκάρω το μακιγιάζ σας.

Jungkook : Ναι, εννοείται, έλα. Και σε ευχαριστούμε.

Όλα ήταν καλά προσπάθουσα να είμαι συγκεντρωμενη, αν και πόσο συγκεντρωμενη μπορείς να είσαι όταν είσαι κοντά σε αυτούς τους αγγέλους...

Όταν έφτασα προς τον Namjoon, ο οποίος καθόταν σε μια καρέκλα, ένιωσα κάπως περίεργα... (Ακόμη δεν μπορώ να ξεπεράσω ότι του έφερα τον δίσκο στο κεφάλι στο μαγαζί...) Κατέβασα το βλέμμα μου από την αμηχανία. Εκείνος με κοίταξε μου έπιασε το χέρι και με έφερε πιο κοντά του. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πιο δυνατά. Τα μάγουλα μου είχαν γίνει κατακόκκινα.  Κοιταζομασταν στα μάτια ίσως για αρκετή ώρα χωρίς να λέμε τίποτα.
Ξεροβηξε και είπε με σοβαρό ύφος

Namjoon : Λοιπόν θα με βάψεις;

Sy: Ε;  Α ναι.

Και έτσι ξεκίνησα να τον βάφω.Καθώς σκουπιζα το πρόσωπο του απαλά με την πετσέτα παρατηρούσα τα χαρακτηριστικά του. Μα γιατί κάποιες να τον θεωρούν άσχημο;  Έχει ένα υπέροχο πρόσωπο και πολύ απαλό δέρμα όπως όλοι οι άλλοι.

Όταν τελείωσα με το βαψιμο μου είπε ευχαριστώ πολύ και μου χαμογέλασε.

(Μόλις είδα τον Namjoon να μου χαμογελάει;;)  Έπιασα το μέτωπο μου να δω μήπως έχω πυρετό όμως όχι ήμουν μια χαρά. Ίσως τελικά να είναι καλός...