Κοιταχτηκαμε στα μάτια...
Nj: Soyeon, ε-εγω...
Sy : Ναι;
Nj: Σου πήρα ένα βιβλίο για να μάθεις πιο γρήγορα αγγλικά μιας και τώρα θα δουλεύεις μαζί μας.
Είπε και μου έδωσε ένα βιβλίο.
Sy: Ευχαριστώ θα βάλω τα δυνατά μου να τα μάθω όσο πιο γρήγορα μπορώ.
Nj: Χάχα είμαι σίγουρος
Είπε και με αγκάλιασε...
Ξαφνιάστηκα, έκανα να φύγω από την αγκαλιά του όμως με εσφιξε πιο δυνατά.
Nj: Περίμενε λίγο ακόμη... Μόνο για λίγο..
(Να κάτσω!;)
Δεν μπορούσα να κάνω κι αλλιώς. Όση ώρα ήμουν στην αγκαλιά του η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή.Sy: Είσαι καλά;
Nj: Τώρα ναι. Χρειαζόμουν μια αγκαλιά, αυτές τις μέρες είμαι αγχωμένος. Συγγνώμη αν σε έκανα να νιώσεις περίεργα.
Sy : Α, ο-οχι μ-μην το ξαναπείς αυτό. (Παραλίγο να πεθάνω από καρδιά και ασφυξία μαζί)
Nj: Λοιπόν, πρέπει να φύγω... Θα με ψάχνουν και οι άλλοι...
Sy : Ναι, ναι καλύτερα να φύγεις. Ευχαριστώ για το βιβλίο.
Ειπα και έκλεισα την πόρτα γρήγορα. Η καρδιά μου ακόμα χτυπούσε δυνατά τόσο που είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσε να την ακούσει κι αυτός.... Ρεζίλι έγινα... Καθόμουν πίσω από την πόρτα και σκεφτόμουν τι είχε συμβεί μόλις κρατώντας σφιχτά το βιβλίο που μου έκανε δώρο...Ξαφνικα κάποιος άρχισε να σπρώχνει την πόρτα για να ανοίξει και έπεσα στο πάτωμα...
Jihyun :Τι έπαθε η πόρτα;
Sy : Είμαι από πισω της
Jh: Ααα γειά σου Soyeon, τι έκανες πίσω από την πόρτα; Και γιατί είσαι κόκκινη; Μην μου πεις;
Sy : Τι;
Jh: Πριν λίγο ήταν εδώ ο Namjoon, Εγώ τον έβαλα μέσα. Τι κάνατε;
Sy: Ααα ώστε εσύ του είπες να μπει;
Jh: Ναι, και τι είναι αυτό το βιβλίο;
Πήρε το βιβλίο από τα χέρια μου.
Sy: Εϊ!! Άστο κάτω.
Jh: Δεν ήξερα ότι διαβάζεις αγγλικά.
Sy : Μου το έκανε δώρο ο Namjoon, μιας και σε λίγο καιρό θα δουλεύω μαζί τους και θα πηγαίνω μαζί τους στα ταξίδια.
Jh: Χμμμμ!! Αρχίζει και λυγίζει ο κύριος... Μ'αρέσει αυτό...
Την συζήτηση διέκοψε ο ήχος κλήσης του κινητού μου. Ήταν η αδερφή μου.
(Τι θέλει η αδερφή μου; Έχουμε να μιλήσουμε δύο χρόνια σχεδόν... Από τότε που έφυγα από το σπίτι)Sy: Συγγνώμη, βγαίνω λίγο στο μπαλκόνι να μιλήσω... Παρακαλώ;
Shiyeon : Soyeon, τι κάνεις;
Soyeon :Αδερφούλα μου, μου έλειψες πολύ
Ειπα και δάκρυσα από χαρά
Shiyeon: Κι εμένα μου έλειψες... Εχω όμως να σου πω κάποια νέα... Που είσαι γιατι αυτά δεν λέγονται από το τηλέφωνο.
Soyeon: Αυτή τη στιγμή είμαι στην Αμερική.Τι συνέβη; Επαθαν κάτι η μαμά κι ο μπαμπάς;
Shiyeon: Αμερική;Τι κάνεις εκεί;
Soyeon : Αν σου πω δεν θα το πιστεύεις. Δουλεύω για τους BTS.
Shiyeon: Τους BTS?? Τέλος πάντων δεν είναι αυτός ο λόγος που σε πήρα τηλέφωνο.
Ακουγόταν πολύ ανήσυχη. Δεν είναι καλό σημάδι αυτό.
Soyeon: Τι έγινε; ανησυχώ.
Shiyeon : Δεν ξέρω πως να στο πω...
Sy : Αν θες πες το με δικά σου λόγια...
Shiyeon : Ξέρεις ότι η εταιρεία των γονιών μας πάει προς την πτώχευση... Έτσι αποφάσισαν να ενωθεί η εταιρεία μας με την αντίπαλη για να μην μείνουμε στον δρόμο. Και για να γίνει αυτό οι γονείς μας συμφώνησαν να παντρευτείς τον γιο του προέδρου.
Soyeon : Τι;
__________________________________________
Συγγνώμη που ήταν μικρό αυτό το κεφάλαιο. Ελπίζω να σας άρεσε πάντως ❤️❤️❤️❤️
YOU ARE READING
Be By My Side
FanfictionΗ Soyeon είναι 21 χρόνων. Ζει μόνιμα στη Σεουλ μαζί με τη φίλη της, Jihyun. Η ζωή της θα αλλάξει εντελώς όταν της δοθεί η ευκαιρία να δουλέψει στη Big Hit για τους BTS. Θα μπορέσει να γίνει αποδεκτή από τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτηματος;Θα μπορέσει...