18. Ten Jeden Z Najgorszą Tancerką W Doncaster

168 93 55
                                    

Denise

Cole strzelił palcami, po czym położył je na klawiaturze i zaczął grać wesołą melodię, która zupełnie nie pasowała ani do niego, ani do sytuacji. Ani do mnie, ale i tak doskonale znałam każdą nutę. Zaskoczona uśmiechnęłam się lekko i przesunęłam dłońmi po mikforonie tylko po to, żeby zaraz ułożyć je na gitarze, gotowa włączyć się do gry, kiedy tylko będzie okazja.

— Hey girl I'm waiting on yah, I'm waiting on yah/ Hej, dziewczyno, czekam na ciebie, czekam na ciebie
C'mon and let mi stick you out/ Podejdź i daj mi się porwać

Chłopak zaśpiewał pierwsze linijki zerkając na mnie, więc skinęłam głową, żeby dokończył fragment piosenki.

 And have a celebration, A celebration/ Zróbmy imprezę, zróbmy imprezę
The music up the, windows down/ Podgłośniona muzyka, zamknięte okna

Yeah, we'll doing what we do/ Będziemy robić to, co robimy
Just pretending that we cool, and we know it too/Po prostu udając, że jesteśmy fajni, a wiem, że też jesteśmy
Yeah, we'll keep doing what we do/ Będziemy robić to, co robimy
Just pretending that we cool, so tonight.../ Po prostu udając, że jesteśmy fajni, więc tej nocy...  

Zaśpiewałam zwrotkę Zayna, starając się równocześnie nie wybuchnąć śmiechem, bo nie sądziłam, że Cole potrafi zagrać jakąkolwiek piosenkę One Direction. Imponowało mi też to, że znał tekst, chociaż Liam pewnie by się z niego śmiał.

Let's go, crazy, crazy, crazy till we see the sun!/ Szalejmy, szalejmy, szalejmy, aż zobaczymy słońce! — Ciemnowłosy zaczął się bujać do rytmu, więc zrobiłam to samo, przy okazji uderzając złą strunę, ale to zignorowałam. — I know we only met, but let's pretend it's love!/ Wiem, że dopiero się poznaliśmy, ale udawajmy, że to miłość!
And never, never, never stop for anyone/ I nigdy, nigdy, nigdy nie przestaniemy dla nikogo
Tonight let's get some/ Dziś wieczorem chodźmy gdzieś
And live while we're young/I żyjmy, póki jesteśmy młodzi

Pozwoliłam Cole'owi zaśpiewać całą drugą zwrotkę, podczas gdy sama wyciągnęłam komórkę i w momencie, kiedy Richards zabraniał fotografiom opuścić telefon zrobiłam nam zdjęcie, na którym oboje wyszliśmy kompletnie niewyraźnie, ale kogo to właściwie obchodziło?

And boy, you and I/I chłopcze, ty i ja — znów wróciłam do śpiewania, odrobinę zmieniając tekst, na co brunet się zaśmiał. — We're 'bout to make some memories tonight/Mamy zamiar stworzyć trochę wspomnień tej nocy

— I wanna live while we're young.../ Chcę żyć, dopóki jesteśmy młodzi...

— We wanna live while we're young.../ Chcemy żyć, dopóki jesteśmy młodzi...

Chciałam śpiewać dalej, ale skończył nam się tekst. Zanim jednak zdążyłam wymyślić, jaka piosenka mogłaby być następna, Cole przewrócił stronę w notesie z nutami, którego wcześniej nie zauważyłam i od razu zaczął grać kolejny utwór.

— Spryciarz — rzuciłam tylko, poprawiając kabel.

— Chyba nie sądziłaś, że znam to na pamięć? — Uniósł brwi, na co pokręciłam głową. Sama większość piosenek, które potrafiłam zagrać, faktycznie wykułam na blachę, o ile można tak powiedzieć o grze na instrumencie, ale tej, którą grał teraz nie umiałam, więc po prostu oparłam obie ręce na mikrofonie.

No, ain't gonna comb my hair 'Cause I ain't going anywere. No, no, no.../Nie, nie zamierzam uczesać włosów, bo nigdzie się nie wybieram. Nie, nie, nie...

— I'will just strut in my birthday suit and let everything hang loose, yeah, yeah, yeah.../Ja po prostu zachowuję się, jak w moje urodziny, niech wszystko będzie na luzie  — wtrącił Cole, przytupując nogą do rytmu, co było cholernie zaraźliwe, więc po chwili robiliśmy to oboje. Nagle jednak zadzwonił mój telefon, przez co chłopak przestał grać, a ja zdezorientowana sięgnęłam do kieszeni. 

Where Do Broken Hearts Go? ✔Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz