SAKURA (BİTTİ)

katliam

   Yıl 1920 cumartesi
    Yatağında yorganlar altına sığınmış, küçük parmakları ile Yorgancılar tutup gözleri ile etrafa bakmaya çalışıyordu. Korkulu gözleri karanlığı izlerken gelen bağırış sesleri onu daha çok ürkütüyordu. Hayrettin bey küfürler savunarak kapıyı kapamıştı. Babasını ilk kez bu kadar sınırlı gören Miray korkuyla yorganinin içine saklandı. Kenarında ki beşikten yatan kardeşi ağlamaya başlamıştı. Dışarıdan silah yağmur ve şimşek sesleri geliyordu. Kardeşinin ağlama sesi de eklenince çok korkunç bir ortam oluşmuştu. Dışarıda bağıran insanlar vardı. Gece gece ne oluyordu burada? Aralıklarla çarpan şimşek odayı 2 saniyeliğine aydınlatıyordu. Bağırışma yağmur şimşek kardeşinin anlaması silah sesleri ve üstüne bir anda gelen kapı gıcırdama sesi. Yorganinin hızla gözlerinden indirdi. Gelen halasıydı telaşla kardeşinin yanına gelip onu kucağına aldı. Kardeşini susturmaya çalışan halasınin terden ve yağmurdan tüm saçları cildine yapışmıştı göz altları kıpkırmızıydı. Halasınin görüntüsü bir şeylerin ters gittiğiniz gösterisiydi. Halası burnunu çekiyor eliyle gözlerindeki yaşları siliyordu. Genç kadın çok korkunç görünüyordu. "Sus artık!" Diye bağırınca kardeşi daha çok ağlamaya başlamıştı. Kadın onu beşigine bıraktı. Elini alnına koyup odada tür atmaya başladı. Miray cam tarafına döndü ve pencereden dışarıya baktı. Bir sürü insan Sokağı doldurmuş adım atılacak yer kalmamıştı. Bir tanesi bi anda bir silah çıkardı ve havaya ateş açmaya başladı. Etraftakiler oradan uzaklaşmak başladı. Miray minik tombul ellerini hemen kulaklarına koydu. Gözlerini sıkı sıkı yumdu. Kardeşi ağlıyordu. Gözlerini açtı bir anda şimşek tüm odayı aydinlatırken "aaaa"diye ir çığlık attı. Sonra oda tekrar karardı. Ve bir şimşek daha! Fakat bu sefer şimşekle beraber camın üstüne kanlar sıçramaya başladı. Gözleri faltaşi gibi açıldı. Bir anda bir adam cama yapıştı!adamın yüzü kan Revan saçı darmadağınıkti! "Cami aç!" Diyordu ve emir yandan cama vuruyordu. Miray hemen yatakta geri çekildi ve Yorgancılar beraber düştü. "OH lütfen beni içeri alın!" "Beni içeri almak zorundasınız!!!" Dedi. Cama zorla tutunuyordu. Cam çatlamaya başlamıştı. O sırada kalabalığın içine düşerek kayb olmuştu. Etraf cehennem gibiydi!
     Gece yarısıydi. Tüm insanlar kan Revan içinde adım atacak bir yer yokken birbirlerini ederek kacisiyorlardi. Yağmur rdelice yağarken bir yandan durmadan yıldırım çarpıyordu. Kardeşi ağlıyordu.
     Halası hemen beşikten bebeği ve mirası aldı ikisini odanın en köşesine oturttu. Bebeği kucağına koydu ona eğildi korkan gözlerle yeğenine baktı. Tutkunu ve "kardeşini koru" dedi. Miray kafasını hızla salladı ve yerdeki yorganinin ların üstüne örttü. Miray in sadece gözlerinden yukarısı açıktı. Gözleri ile etrafı izlerken kardeşinin kafasını okşıyarak oni susturmaya çalışıyordu. Silah sesleri yine yükselmişti. 
    Babasını merak eden Miray kardeşini sessizce yorganinin içine bıraktı. Kapısını araladı ve karanlık Koridoru geçerek hızla kapıya ulaştı. Kapıyı araladı ve merdivenleri basamağa adım attığı gibi dışardakiler evlerine girmeye çalıştı. "Hayıy!" Diyerek onları durdurmaya çalişsaydısa küçük bedeni onları durdurmaya yetmedi. "Hayıy!" "Hayıy kaydesim içerde! Kaydesim!!!" Diyerek odaya gitmeye çalıştı. Evi dolduran insanlar nedeni ile hiç bir yeri göremiyordu ve odayı bulamıyordu. "Çıkın evimijden!" Odaya ulaştığında ağlayan kardeşinin sesinden onu buldu. Onu kucağına aldı ve üstüne gelen insanları görmemek için gözlerini yumdu.