Aşk tanrının bir lanetidir bize belki... masum gibi gözüken acı bir duygudur. Ama biz yine de bunu bile bile belki de sevmeyi seviyoruz. Ya da sevgi sadece bende lanetlidir ya da ben lanetliyimdir. Bilmem. Tek bildiğim biz sevmeyi de kabullendi kötüsüyle iyisiyle... kim savaşın ortasında hem aşık olur hem oğlunu kayb eder. Ben... Şurada anlaşmalıyız ki mutlu sona yoktur çünkü Son yoktur. Son her zaman yeni bir başlangıçtır. Ölüm bile Son değildir daha öteki hayat vardır. Benimde sonum yok. Dokunduğunu her yer mahvoluyor ve bunun bir sonu yok. Attığım adım o yolu kül ediyor. Ben güzel sevmiyorum. O zaman sevilirim. Herkesin dünyaya gelme amacı vardır. "Kim bilir belki benimde bu dünyaya gelmeden amacım sevmek değilde sevilmektir" ama bir sorun var iki yolda aşka çıkmıyor mu zaten