İmkansızı İsteme

-4- Ona Ne Olacak

  ADA'NIN AĞZINDAN

Gözlerimi açtığımda bir sandalyeye bağlıydım ve yanımda Öykü vardı. O ise Bir direğe bağlıydı. En son Ateş diye bağırdığımı hatırlıyorum sonrası karanlık.

''Merhaba ufaklık uyandın mı bakalım?''

''Bizi bırak seni lanet olasıca eğer öykü'ye bir şey yaparsan seni asla affatmem anlıyor musun beni.''

''Öykü mü ? Şuradaki kızın adı Öykü mü?Bakalım kız güzelmiymiş?'' dedi ve ynına gitti sesimi çıkaramadım. Yanına gittiğinde eğildi ve Öykü'nün yüzüne gelen saçlarını çekti ve o anda bir şok geçirmiş gibi gözlerini kocaman açtı sanki onu daha önceden tanıyormuş gibiydi adeta.Bir ıslıkçaldı ve yanına hemen bir çocuk geldi.

''Ne oldu abi?''

''Öykü'yü benim odamın yanındaki odaya götür kimse ona bakmasın düzgün ağırlayın uyandığında bana haber ver.'' dedikten sonra gelen çocuk Öykü'yü kucağına aldı sadece başı açık kalacak şekilde bir örtüyle üstünü örttü ve kapıdan çıktı.

''Öykü'yü nereye götürüyorsunuz? Sen kimsin? Ateş ile ne sorunun var?'' soruları sorarken ağlamaya başlamıştım çünkü çok korkuyordum üstelik bana ve Öykü'ye ne yapacaklarını dahi bilmiyordum. Ama bir şey farketmiştim Öykü'yü gördükten sonra ciddi yüz ifadesi yüzünden gitmemişti. Aslında daha çok düşünceli bir hali vardı.

''Dur bakalım küçük hanim önce benim sorularıma cevap vereceksin tabi bir şey olmadanburadan gitmek istiyorsan .''dedi, hafifçe başımı salladım. Yere bakan gözlerimi üzerime çevirmişti.

''Öykü ile nerede ve nezaman tanıştınız?''

''Anasınıfındayken okulda tanıştık o zamandan bu zamana hiç ayrılmadık her zaman beraberdik.''

''Ailesi kim ,soyadları ne ve nerede oturuyorlar?''

''Anne ve babasının adı Fatma ve Ali Atar ve yeni yapılan 13 katlı binanın yanındaki yeşil binaya taşındılar taşındılar.''

''Peki ya Öykü'nün Ateş ile bir alakası var mı?''

''Hayır yok sadece ben için Ateş ile zaman geçirdi.''

''Peki serbestsin gidebilirsin.''

''Öykü  ona ne olacak onu bırakmıyor musun?''

''Bu seni ilgilendirmez eğer kendine bir şey olmasını istemiyorsan sadece evine git.''

Mecbur aldığım için oradan ayrıldım ama gerekirse Ateş'ten yardım isteyecektim ama yine de onu kurtaracaktım.Arkadaşımı böyle bırakamazdım.

ATEŞ'İN AĞZINDAN

 Allah kahretsin nereye gitti bu kızlar.Nasıl ben orada off offf

''Ateş, Ada değil mi oradaki?'' dedi Ege. O tarafa döndüğümde Ada'yı bu tarafa yürürken gördüm. Ağlıyordu ama iyiydi ama yanında Öykü yoktu.Hemen yanına koştum ve yürümesine yardım ettim.

''Sen iyi misin?''

''Evet ama Öykü'yü serbest bırkmadı Ateş. O iyi olacak mı?'' bunun cevabını bende bilmiyordum. Onun yere oturması için yaardım ettim. Yanımda olan suyu ona verdim ve su içti, ağlaması biraz kesilmişti yani sakinleşiyordu.

''Seni nasıl oldu da serbest bıraktı?''

''Öykü'yü görünce çok şaşırdı yani onu gördüğü an affalladı.Sonra içeriden birini çağırdı ona Öykü'ye kimse bakmasın iyi ağırlayın dedi sonra o çocuk Öykü'yü kucağına aldı üstüne bi örtü örttü sadece yüzü görünüyordu. O gittikten sonra bana Öykü ile ilgili sorular sordu ve seninle bir alakası olup olmadığını sordu herşeye cevap verdim alakanız olmadığını da söyledim ve beni serbest bıraktı.''

''Sen biraz toparlan sonra da ailesini ara ve bi ödeviniz olduğunu ve sende kalacaklarını söyle iyice toparlanınca da seni evine götüreyim kimseye bununla ilgili bir şey anlatma. Tamam mı ?''

Sadece kafasını sallayabildi...

Multimedyada Rüzgar var.