KATİL

Bölüm 7 - Kaza

     Merhabaarkadaşlarfazlasıylageciktibiliyorumçoküzgünümumarimbegenirsiniz.Buaradabubölümdeyenikarakterolacakveanakarakterinisminiartıkyazıcam(Kevın) Vee veveybyazarkenbanafikirlerinisunduğuiçin " pelerinli bayan" açoktesekkurederimyeterbukadariyiokumalar :)

     Kız acıyla inleyerek yalvarmaya devam etsede adam ona aldırış etmeyip odadan içeriye soktu ve kapıyı ardından kapattı.

    Kızın yalvarmaları git gide çığlığa dönüştüğünde ben buradan nasıl çıkabilirim diye düşünüyordum ancak bu o kadar kolay olmayacaktı.Hem de hiç..

   Kısa süre once kızın çığlıkları kesilmişti ve adam elindeki baltayla tekrar o kapıdan çıkıp dolabı yerine itip yukarı çıkmıştı.Ne kadar süre o dolabın arkasında saklandım bilmiyorum ama en son evin kapısının yüksek bir sesle çarparak kapatıldığını duydum ve dolabın arkasından çıktım.Bodrumun kapısına baktığımda kapalıydı.Başımı biraz kaldırıp bodrum daki pencerelere baktığımda güneşin yeni yeni doğduğu belli oluyordu.Tüm cesaretimi toplayıp kütüphanenin olduğu duvara ilerledim ve dolabı ses çıkarmadan çekmeye çalıştım.Dolabı çektikten sonra hiç tereddüt etmeden kapınin kulpunu çevirdim.Ancak kapı kilitliydi ve anahtarı en son adamda görmüştüm.Bir kaç saat önce anahtarları gördüğüm duvara baktığımda anahtarların hala aynı yerde asılı olduğunu fark ettim. Bir kaç adımda anahtarların olduğu duvara ulaştım ve anahtarları alıp tekrar kapının önüne döndüm. Fakat ipte fazla anahtar olduğu için bu biraz vaktimi alabilirdi.Herhangi bir anahtarı seçip sırayla denemeye başladim ve 7. anahtar da kapı açıldı. Arkama baktığımda kimsenin olmadığını anladım ve bu sefer de kapıdan içeri bir adım attım.Ben adımımi attığım an da içerideki kız daha şiddetli ağlayarak duvarın köşesine sindi.Hızla kızın yanına yaklaşıp elimle susmasını işaret ettim. Bu yaptığım harekete karşı biraz daha sessizdi ancak hala ağlıyordu.Ona baktığımda elleri ve ayakları halat ile bağlanmış ve ağzı da bant ile bağlanmıştı.Bilekleri halatlar yüznden  kızarıp morarmaya başlamıştı.Gözlerimi ondan ayırıp etrafa baktığımda beyaz duvarların üzerinde kan lekelerinin olduğunu gördüm.Tum duvarlar bomboşken en büyük duvarın üzerindeki fotoğraflar dikkatimi çekti ve iki adımda o duvara ulaştım.Burada birçok insanın fotoğrafı vardı.Fotoğraflara daha dikkatli bakmaya başladım ve sağ üstteki fotoğrafı gördüğümde kanımın çekildiğini hissettim.Bu-bu oydu.Kız kardeşim Emma.Seneler önce kaybolmuştu.Nasıl olur ?

       20 Temmuz 2005

    Ailecek tatile gideceğimiz bir yaz daha..

    Herşeyhazırmıçocuklar ?

    Eveeetbaba.

    PekalaKevın,Emma,Hayatımhadiii gidelimm.

    Geliyoruz  Bob..

    Herşey çok güzeldi hatta mükemmel ailemle tatile çıkıyodum.Annem babam kız kardeşim ve ben ne kadar güzel bir tablo değil mi? Evet söylediğim gibi herşey mükemmeldi yola çıkmıstık.Henüz 14 yaşındaydım ve kız kardeşim de 8 ,güzel bir tatil olacağını saniyorduk ama olmadi.Tatil yerine varmamıza yarım saatlik bir yol kala arabamızın tekeri patladı ve babam direksiyona hakim olamayıp yol kenarındaki bariyerleri çarptı.Çarpmanın etkisiyle hepimiz bayılmıştık.Kulağıma gelen siren ve tanimadığım insanların sesleriyle gözlerimi açtığımda annem ve babamin halâ ön koltuklar da baygın olduklarını gördüm.Ancak kafamı Emma'nin oturduğu yere çevirdiğimde kapısının açık olduğunu ve onun olmadığını fark ettim.Arabadan inmeye çalıştım ancak başımdaki sağlık görevlisi buna izin vermedi.Onlara Emma'yı anlattığımda buraya geldiklerinde öyle bir kızın olmadığını söylediler.Bu resmen saçmalıktı o buradaydı yanımda.Hatta kaza anında elimi tutmuştu nasıl olur.Annem ve babam sedyeyle farklı ambulanslara alınırken ben de annemin olduğu ambulansla bindim.Hastaneye geldiğimizde annem ve babam ayılmıştı.Onların ayıldığını öğrenen polisler odamiza gelip ifadelerimizi aldı.Onlara Emma'yı anlattığımızda birşey bilmediklerini ancak bu kazanın başka birisi tarafından planlı olabileceğini anlattılar.Ve işte o günden sonra Emma'ya bir daha hiç ulaşamadık.