💔အမုန္းထဲက အခ်စ္❤

💔အမုန္းထဲက အခ်စ္💖
Amid Hate Love
အပိုင္း(၁)

"သူ႔နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ ေဒၚျပံဳး"

သူူက Tin ျဖစ္မည္ထင္သည္ ၾကားထားသည့္အတိုင္း မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ခက္ထန္မာေက်ာမႈက အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ထားသည္က သူ၏ခန္႔ညားေသာမ်က္ႏွာကိုပင္ ဖံုးကြယ္သြားေစသည္ အသက္ကသံုးဆယ္ဆိုေပမဲ့ ပသိုင္းေမႊးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကရင့္ေနသည္

"သူက Can လို႔ေခၚပါတယ္ ဆရာ"
"မင္းက ဦးေကာင္းျမတ္ရဲ႕တူဆိုတာလား"
"ဟုပ္ ဟုပ္ပါတယ္ဗ်"

ကြၽန္ေတာ့ဘက္လွည့္၍မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ေမးလာေသာေၾကာင့္္ ျပာျပာသလဲေျဖလိုက္ရသည္

"ဟမ့္ ေယာက်ာ္းေလးေရာ ဟုပ္ရဲ႕လား"
"ဗ်ာ"
"ပံုစံ ေပ်ာ့တိေပ်ာ့ဖတ္နဲ႔ အလုပ္ေရာ လုပ္ႏိုင္မွာမို႔လို႔လား"
"က် က်ေတာ္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ဗ် အိမ္မွာဆို အဘနဲ႔"
"ရျပီ စကားကိုလိုတာထက္ပိုမေျပာနဲ႔ ဒီမွာ ေဒၚျပံဳး သူ႔ကိုအလုပ္သမားတန္းလ်ွားမွာေနရာထားေပးလိုက္ ၿပီးရင္သူလုပ္ရမဲ့အလုပ္ေတြ တခါတည္းေျပာျပထား"
"ၿပီးေတာ့ မင္း မင္းကို ဦးေကာင္းျမတ္ဆီက ငါအေႂကြးနဲ႔တစ္ႏွစ္သိမ္းခဲ့တာဆိုေတာ့ ဘာလစာမွခံစားခြင့္မ႐ွိဘူးေနာ္ ထြက္ေျပးဖို႔ေတာ့မစဥ္းစားနဲ႔ မင္းေရာ မင္းဦးေလးကိုပါ ေထာင္ထဲပို႔ျပစ္မယ္ တစ္ႏွစ္ျပည့္မွျပန္ရမယ္"
"ဟုပ္"
"သြားေတာ့ ရၿပီ"

ေျပာၿပီးလွည့္ထြက္သြားတဲ့ Tin ဆိုတဲ့လူကိုၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းခ်မိသည္ ဦးေကာင္းျမတ္က ငယ္စဥ္တည္းကျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္လာတဲ့ေက်းဇူး႐ွင္ ေလာင္းကစားလုပ္ၿပီးေႂကြးေတြပိေတာ့ Tin ဆီမွာေရာင္းစားခဲ့ေသာ္လည္း ေက်းဇူး႐ွင္တေယာက္မို႔ အျပစ္မျမင္ခဲ့မိေပ ဦးေကာင္းျမတ္ကေတာ့ ဒီအိမ္ႀကီးမွာ႐ွိသမ်ွလူေတြအေၾကာင္းေျပာျပေနက်ျဖစ္သည္

* သူ သူကေရာ ဘယ္မွာပါလိမ့္*

ဦးေကာင္းျမတ္ေျပာျပေနက် Nic ဆိုတဲ့နာမည္ေလးနဲ႔ ရင္းႏွီးေနခဲ့တာၾကာေလၿပီ Tin နဲ႔ ညီကိုရင္းေပမဲ့ စိတ္ဓာတ္လြန္စြာကြာျခားၿပီး သေဘာအလြန္ေကာင္းသူတေယာက္ျဖစ္သည္ Tin ၏တစ္ဦးတည္းေသာ အခ်စ္ေတာ္လဲျဖစ္သည္ဟုအျမဲေျပာျပေနက်ျဖစ္သည္ အသက္ ဆယ္ႏွစ္နီးပါးကြာေသာေၾကာင့္အကိုၾကီးအဖရာလိုျဖစ္ေနပံုရသည္

"ေဒၚျပံဳးေရ သားျပန္ေရာက္ အဲ အည့္သည္ေရာက္ေနတာလား"

ေတြးေနတုန္း ျပံဳးရႊင္စြာဝင္လာတဲ့ လူတေယာက္ ပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွစ္ဖက္ခြက္ေနေအာင္ျပံဳးေနလိုက္တာမ်ား ေသခ်ာပါတယ္ သူ သူက လူမျမင္ဖူးခင္တည္းက က်ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲေနရာယူတာတဲ့ Nic ဆိုတဲ့သူပါပဲ

"သူက ဘယ္သူလဲ ေဒၚျပံဳး"
"ေမာင္ေကာင္းျမတ္ရဲ႕တူ Can ပါ Nic"
"မင့္က မိန္းမေခ်ာ ေခ်ာတာပဲကြ"
"Nic အိမ္ေပၚလာခဲ့ မင္းကိုလူတကာနဲ႔မေရာဖို႔ မွာထားတယ္မလား"
"ဟုပ္ကဲ့ ကိုကို လာၿပီ"

က်ေတာ္ေမ်ွာ္လင့္ထားတာထက္အမ်ားႀကီးပိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတဲ့ ကိုကိုပါလား အို ေခၚမိျပန္ၿပီ စိတ္ကူးထဲက သူ႔အတြက္ က်ေတာ့ nickname ေလးကို

"ေရာက္ၿပီေလ ခေလး ဘာေတြေတြးၿပီးျပံဳးေနတာလဲ"
"ဗ်ာ ဟို ဟို ဘာမွမေတြးပါဘူး ႀကီးေမ"
"လာ ခေလး ဒါ ခ​​ေလးေနရမဲ့ေနရာ ခေလးအလုပ္က မနက္က်ရင္ ၅နာရီထရမယ္ ၿပီးရင္ျခံထဲမွာ ကူရမယ္ေနာ္ ​မနက္႐ွစ္နာရီထိုးတာနဲ႔ Nic ကိုႏိႈးေပးရမယ္ ၿပီးေတာ့သူ႔ေဝယ်ာဝစၥနဲနဲကူေပး ၿပီးတာနဲ႔ လိေမၼာ္ျခံထဲမွာ အလုပ္သမားေတြနဲ႔အတူ ကူေပး ည၇နာရီဆိုမွနားလို႔ရမယ္ ဟုပ္ၿပီလား"
"ဟုပ္ ႀကီးေမ"
"င့တူေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြယ္ မိန္းကေလးသာဆို အေတာ္ ခ်စ္စရာေကာင္းမွာ"

ေဒၚျပံဳးသူ႔ကိုေခါင္းေလးပြတ္ရင္း ေျပာေနေလသည္ ေဒၚျပံဳးဆိုသည္မွာ ဒီအိမ္ႀကီးမွာ Tin တို႔ငယ္ငယ္တည္းကအလုပ္လုပ္ေနသူလို႔ ဦးေကာင္းျမတ္ေျပာျပဘူးသည္

"ကဲ ကဲ ခေလးနားေတာ့ေနာ္ ခရီးပမ္းလာတယ္မလား မနက္က်ေစာေစာထရဦးမွာ"
"ဟုပ္ကဲ့"

ေဒၚျပံဳးထြက္သြားေတာ့ ေျခလက္ေဆးအဝတ္စားလဲပီးအိပ္ယာေပၚေျချပစ္လက္ျပစ္လွဲခ်လိုက္သည္ က်ေတာ္ေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ရတဲ့ ကိုကိုနဲ႔ တမိုးေအာက္တည္းမွာ ေနခြင့္ရခဲ့ၿပီ က်ေတာ္ ကိုကိုအေၾကာင္းေတြးရင္း တညတာကို အိပ္စက္ျခင္းနဲ႔အတူ ျဖတ္ေက်ာ္လိုက္သည္.....

Coming soon ...အပိုင္း(၂)