DEAR FRIEND// TK ✔

Chapter(8)

​ငါ႐ူး​ေတာ့မယ္​။

ၿပိဳက်လာ​ေသာ
မ်က္​ရည္​မ်ားကိုလံုးဝမသုတ္​မိ။
Jungkook ​ေၾကာင္​့ျဖစ္​​ေပၚလာ​ေသာ
မ်က္​ရည္​မ်ားကို မထိန္​းခ်ဳပ္​​ေတာ့ပဲ၊
လြတ္​လပ္​စြာစီးဆင္​းခြင္​့​ေပးလိုက္​သည္​။

တ႐ႈံ႐ႈံ့ထိုင္​ငို​ေန​ေသာ
Tae အား လူ​ေတြအျမင္​တြင္​
သူငယ္​ျပန္​​ေနသည္​။
႐ူး​ေနသည္​ဟု ထင္​​ေကာင္​းထင္​လိမ္​့မည္​။

ဒါကို Tae ​ေယာင္​းဂ႐ုမစိုက္​ပါ။
သူသိသည္​က သူ႔ရင္​ဘတ္​တစ္​​ေန
ရာမွ ခ်စ္​သူ​ေပး​ေသာ ​ေဝဒနာ
ကႀကီးဆိုးထား​ေသာ​ေၾကာင္​့
သူတအားမြမ္​းက်ပ္​​ေနသည္​ကိုပင္​။

တစ္​ခုုခုျဖစ္​လွ်င္​ ​ေမာ​ေမာ
လာ​ေသာ ရင္​က ဘာ​ေၾကာင္​့ပါသနည္​း။

Jungkook ငါ႐ူးၿပီ။
မင္​းသိရဲ႕လား။

အ​ေျခအ​ေနက ပိုပင္​စုိးလာၿပီ။
ရင္​အစံုက နိမ္​့ခ်ည္​ျမင္​့ခ်ည္​ႏွင္​့
အသက္​႐ႈက်ပ္​လာၿပီ။

အျပင္​ကခံုတန္​းတြင္​ထိုင္​​ေနသည္​မို႔
​ေလတိုက္​သည္​​ေလ။ ထိုက Tae အတြက္​
ကံ​ေကာင္​းသြားသည္​​။

​ေျဖး​ေျဖးခ်င္​းဆီ​ေလကို႐ႈကာ
စိတ္​ကို တျဖည္​းျဖည္​း​ႀကိဳးစား​ေလွ်ာ့
သည္​။

အတတ္​ႏိုင္​ဆံုးၿငိမ္​​ေအာင္​​ေနကာ
တိုက္​ခတ္​​ေန​ေသာ ​ေလညင္းက​ေလး
မ်ားအား ​ေသခ်ာခံစား႐ႈ႐ိႈက္​လိုက္​သည္​။

သို႔မွသာ အသက္​႐ွဴက်ပ္​ကာ
​ေမာလာျခင္​းက သက္​သာသြား
သည္​။

ခဏၾကာ​ေတာ့ ​ေဘာင္​းဘီအိတ္​ထဲ
ထည္​့ထား​ေသာ ဖုန္​း​ေလးမွ တတီတီမည္​လာ
​ေသာ​ေၾကာင္​့ ထိုအဝင္​​ေကာလ္​အား
Tae လက္​ခံလိုက္​သည္​။

"ဟုတ္​ Appa ...."

*Tae...မနက္​ျဖန္​ ​ေက်ာင္​းပိတ္​တယ္​မလား*

"ဟုတ္​ Appa ဘာလို႔လဲ"

*Appa ဆီကိုခဏလာလည္​​ေလ၊
Appa မွာ​ေျပာစရာလဲ႐ွိ​ေနတယ္​*

"ဟုတ္​ကဲ့...လာခဲ့မယ္​​ေနာ္​..."

*ဒါပဲ​ေနာ္​သား*

"ဟုတ္​ကဲ့ ဒါပဲ​ေနာ္​"

ဖုန္​းခ်လိုက္​ကာ ျခံအတြင္​း႐ွိညျမင္​ကြင္​းအား
လိုက္​ၾကည္​့​ေနလိုက္​သည္​။