Prologue

72 4 3
                                    

Ang sakit talaga! Bakit ganun? Bakit lagi na lang ako? Ano ba nagawa ko para pasakitan ako ng ganito?

Hindi ko kayang tanggapin!

Na mawawala ka na sa akin

Nanadya ba ang tadhana? Pati kanta sa radyo nakikisabay?

Napakasakit na marinig

Na ayaw mo na sa akin

O gosh, this is killing me! Nalipat na nga lang!

Kung mawawala ka

Hindi ko makakayang

Harapin ang bukas ng nag-iisa

Waaaaaaaahhhhhh!!!! World???!!! Why so mean naman?? Bakit ka ganyan!

Kung ako'y iiwan mo

Paano na tayo

Sayang pangako sa isa't-isa

Kung mawawala ka

Ay putek!!! Pang-asar talaga! Ayoko na, huwag na nga lang mag-music

"Manong para po diyan sa tabi!"

Nagugutom na ako! Makakain nga muna sa Jobi.

Wish I could be the one

The one who could give you love

The kind of love you really need

Pati ba naman dito? Seriously?! Nanadya na ba?

Wish I could say to you

That I'll always stay with you

But baby that's not me

"Kuya, pwede po bang pa-next ng kanta?" Sabi ko sa isa sa mga crew

"May pinagdadaanan teh?" Etchusera?

"Please?"

"Sige po ma'am."

"Thank you."

No I can't forget this evening

Or your face as you were leaving

But I guess that's just the way

The story goes

You always smile

But in your eyes

Your sorrow shows

Yes it shows

Oh freaking universe!!!! I hate you!!!!

"Aahhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!! " sigaw ko sabay alis ng Jollibee.

Bahala na kung isipin ng mga tao doon na baliw ako tutal naman parang nababaliw na talaga ako. Nakakaasar lang talaga!

Nandito ako ngayon sa may Guadalupe, naglalakad kasabay ng mga bus at iba pang sasakyang tumatahak sa kahabaan ng EDSA. Kasabay ng lahat ng inggay ay ang lakas din ng pagtaghoy ng aking puso. Ang pag-iyak ng aking damdamin at kirot ng bawat ala-ala.

Tatlong buwan na rin ang nakalipas pero bakit ang sakit pa din? Tatlong buwan na pero bakit parang imbis na nababawasan ay lalo pang nadaragdagan ang sakit na nararamdaman ko?

Nakakainggit panuorin yung mga tao sa paligid ko! Hinayupak na yan! Bakit puro lovers pa! Hey Earth?! Are you really nananadya ba??? What have I done to experience this!!! Mabait naman ako diba???!! Masunurin naman ako sa batas ng Gobyerno at sa batas ni God!!! Why me???!!!! Of all people? Why???!!

"Miss, bili ka na ng T-shirt para sa boyfriend mo! May couple's shirt din para terno kayo. Mas sweet pa!"

Oh fuck!!!

"Ate, kutsilyo po meron ka?! Mukha ba akong may boyfriend?! Mukha ba akong masaya!!!!! Huh!!! Huh??!!!"

"Ay meron din po, buy one take one pa!!! May baril din po gusto mo?!!!"

"Sige po para mapatay din kita kasabay ng pagpapakamatay ko! Letse!"

Nandito na ako ngayon sa may tulay. Nakakalula kapag titingin ka sa baba. Pero nakakaengganyong tumalon. Gusto ko na matapos ang sakit. Ayaw ko ng masaktan. Sana mapatama muna ulo at mawalan ng malay para hindi ko maramdaman ang pagkalunod.

Hanggang dito na lang ba talaga? Kailangan ko ba gawin yung naiisip ko para lang matigil na any lahat ng ito?!

Nakakasawa na kasi umiyak.

Nakakapagod na rin talagang masaktan.

Ayaw ko ng mabuhay!

Goodbye World!!!!

=====================================

Author's Note:

Hey guys!! Thank you sa mga sumubok basahin ang story ko. First story ko pa lang po ito and I do hope na marami mag support!!! Thanks again! ( ^_^)v

Help me get over youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon