Masaya ang buhay ko. Walang masyadong friends pero carry lang masaya pa din. Walang complications. Walang pressure. Hindi ko alam na iikot 360° ang buhay ko.
"Ella!"
"Yes?"
"Payagan mo na kasi ako manligaw sayo?!"
Si Mike Buenaventura yung kumakausap sakin. Block mate ko since 1st year.
"Hindi nga po pwede. I'm already taken!"
"Taken??!! Wala naman ako nakikita na lalakeng aaligid-aligid sayo eh bukod sa best friend mong si Johnson. Huwag mo nga ako jinojoke diyan!"
Ay kulet naman talaga. grrrrrrrrr
"Ay naku. Hindi porket wala akong kasama, wala na akong special someone. Hindi ba pwedeng hindi lang siya nag-aaral sa University natin? And why do I even need to explain this to you? Oh gosh! Sige na, I'll go ahead na, marami pa akong mas importanteng gagawin kaysa magpaliwanag sayo. Byyyeeeeeee.." (sabay takbo.... Hahahahaha)
(pasigaw) "Hindi ako naniniwala na may boyfriend ka na!!!! Hindi kita tatantanan hanggang hindi kita naitatanan.... Wahahahahahahaha"
Siraulo talaga itong si Mike. Ang kulet. Hindi makaintindi ng hindi pwede. Baka naman kailangan ko muna i-translate sa Chinese or Japanese, di kaya??
Haizt. Makapunta na lang nga muna sa library.
Let me introduce myself nga muna. My name is Princess Angela V. Gonzales, 17 yrs. old, 2nd yr. BS Accountancy. I'm not a real princess but my parents treat me as one. Yes I'm from one of the wealthiest family in the city. Pero hindi ako brat. Ayaw kasi ng parents ko na masanay ako sa luho. Paano na lang daw kapag biglang maghirap kami? Kawawa daw ako, which is right. They always remind me too that money cannot buy everything and you can never bring your richness when you die. Only child ako just like my parents kaya I'm very thankful na instead of spoiling me, they taught me the true values of life.
I'm I beautiful? Of course I am. Mayabang man sa iyong paningin, sorry po I'm just telling the truth. I have a silky brown curly hair, brown eyes, may kaputian din po ako at above average naman ang height.
Marami na din akong natanggihan na manliligaw. Ayaw ko naman kasing magpaasa sa wala. Mas masasaktan lang sila kapag hindi ko kaagad nasabi na hindi na nila ako pwede ligawan kasi nga may laman na ang puso ko. Matagal ko na din siyang pinagnanasaan (ah este minamahal pala... hahahahaha).
Hay nasaan na na yung hinahanap kong book? Ayun! Kaya lang ang taas naman?? :(
Nasaan ba yung tungtungan? Bahala na nga!
Ayan konti na lang abot ko na.
"Ahhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!"
"Princess? Are you alright? Thank goodness I was about to go here din kung hindi siguro natuluyan ka na sa pagkakahulog mo."
OMG!!!! Here's my prince charming na! Oh my! Oh my! He's so gwapo talaga! Ang bango pa! Ang ganda ng mga eyes niya! Strong arms and I'm really bagay sa arms niya oh.
"Hey? Princess? Hey!?!"
"Yes?"
"I was asking if okay ka lang?"
"Ahhhh... yes! yes okay lang ako!!! ahehehehe. Thanks for the help Prince!"
"You're welcome! Hey wait?! You remember me?" ^_____^
PATAY TAYO DIYAN!!!!!
BINABASA MO ANG
Help me get over you
Romancepaano ba makalimot? ganoon ba talaga kadaling kalimutan ang lahat ng napagdaan natin? ganoon ba talaga ako kadaling kalimutan? bakit ba kasi sayo pa nahulog? bakit ba ikaw pa ang minahal? Aahhhhhhhh!!! Ang hirap naman ng ganito? Makakabaliw! Nakakab...