დილით
ლეა POV:
ყველაფერი ძალიან მტკივა.
ჯიმინს ხელი ძლიერად აქვს ჩემზე შემოხვეული.
ვეცადე ავმდგარიყავი მაგრამ ხელს ისე ძლიერად მიჭერდა სუნთქვა მიჭირდა.
ჯმ: სად მიდიხარ?
ლეა: ა... არსად...
ჯმ: ხოდა მაშინ ნუ ინძრევი.
ლეა: კა... რგი...
ჯმ: რა ხდება? ა... სეე... რა... ტო მელაპარაკები?
ლეა: ხელს... ძლიერად... მიჭერ.
ჯმ: *ვიცინი* აჰ ჰოო.
ხელი ოდნავ მოვუშვი.
ლეა: შეიძლება რომ ჩავიცვა?
ჯმ: რატო შიშველი ცუდად ხარ?
ლეა: მცივა...
ჯმ: აჰჰ... ადექი ჩაიცვი.
ლეა: ავდექი და ნაბიჯი ძლივს გადავდგი.
ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს მაწამეს.
გუშინდელიდან მოყოლებული ფეხები ძალიან მტკივა.
ჯმ: რაო პატარავ ვერ დადიხარ?
*ვიცინი*
ლეა: როგორ მინდა ახლა რომ ვწვდე თმაში და კედელზე ვარტყმევინო თავი.
პასუხი არ გამიცია.
რა ჩავიცვა?
ჯმ: ჩემი ტანსაცმელი ჩაიცვი რამე.
ლეა: უჯრიდან თბილი ჰუდი ამოვიღე და ჩავიცვი.
შეიძლება...
ჯმ: გადი.
ლეა: იქნებ რას გთხოვ?
ჯმ: საპირფარეშოში არ მიდიხარ?
ლეა: კი...
ოდნავ გამეღიმა.
ოთახის კარი გამოვიხურე და შევედი საპირფარეშოში.
მალევე დავბრუნდი ოთახში.
ჯიმინი სრულიად შიშველი იყო.
არ გინდა რომ ჩაიცვა?
ჯმ: და რატო?
ლეა: არ მინდა მაგ რაღაცის დანახვა.
ჯმ: *ვიცინი* გაშინებს?
ლეა: არა... უბრალოდ...
ენა დამება.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
სისასტიკიდან სიყვარულისკენ (დასრულებული)
Hayran Kurgu🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞 -რას აკეთებ ჯიმინ? -ხმა არ ამოიღო. - გთხოვ არ შემეხო. -გინდა დაგსაჯო? გითხარი ხმა არ ამოიღოთქო. 🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞🔞 მოკლედ ჩემი პირველი ფიკია, და ცუდად ნუ განმსჯით.
