LOVELY LOVE ( Jiley Fan Fiction )

00.00 | 28.Bölüm

Eveeeeet EkinReaders ❤ Beni ve hikayemi umarım unutmamışsınızdır. Eğer hala okuyanlar ve ilgisi olan varsa okumaya devam etsin çünkü devam edeceğim. ❤ Sizden teker teker özür dilerim. Hala benimle kalan varsa varlığını belirtsin lütfen. Ona göre öbür bölümü uzun yazacağım❤ Eğer unutanlar varsa hikayeyi son bölüme bir göz atsınlar. ❤ don't forget! Ekin'sReaders are best :)))

civciv evrimi djdjdsj tm sstm.

MILEY CYRUS' IN AĞZINDAN;

Evde daha fazla kalamayacağımı anladığımda montumu alıp dışarı çıktım.  Tanınmamak için boynuma şal almıştım. Gerçi bu saatte kimse olmazdı bu yüzden korumaya gerek duymamıştım. Hava soğuktu. Siteden çıkıp geniş sokakları geçtim.  Sessiz, sadece çöpe kenarlarında yiyecek arayan kedi ve köpek sesleri vardı. Biraz yürüdükten sonra çöpün kenarında ateş yakmış bir çift gördüm. Eskimiş kıyafetleriyle bu soğuk havada ısınmaya çalışıyorlardı. Kadın olan eski bir gazeteyle oyalanırken, erkek olan bir sandalyeye oturmuş ısınmaya çalışıyordu. Aslında korkmam gerekiyorken içimden bir ses yanlarına oturmak istedi. Bende gidip ısınmaya çalışan yaşlı amcanın yanına oturdum.  Bana şöyle bir bakış atıp sırıtmaya başladı. Pekala burada hatalı olan benim. Gecenin bu saatinde, çöplükte yaşayan insanların normal olmasını bekleyemezdim. 

"Merhaba oturabilir miyim?" Diye sordum. Tekrar bana baktı.

''Tabii. " Dedi bana doğru sırıtarak. Bende yaşlı adamın yanına yavaşca oturdum. Adam bana bakıyordu ve yüzüne tebessüm gibi bir sırıtış yerleştirmişti. Kirli sakallarının kapattığı dudakları yavaş yavaş gözükmeye başlıyordu. Artık neden böyle davrandığını merak etmeye başlamıştım doğrusu.

''Neden gülüyorsunuz?'' 

''Siz gençleri anlamak zor oluyor.'' derin bir nefes vererek devam etti.''Kafan karışık değil mi?''

Hiç bir şey anlamamıştım.  Kafam karışıktı evet ama bu soru nereden çıkmıştı?

"Neyden bahsettiğinizi gercekten anlamadım?"  Dedim adama doğru şaşkınca bakarak.  Belki de buraya hiç gelmemeliydim. 

"Sarışın eski sevgilinden bahsediyorum kızım. Sanırım yarın ödül gecesinde ne yapacağını düşünüyorsun."  Dedi benim tepkimi ölçmeye çalışarak. Oldukça şaşkındım. Böyle burada öylece oturan fakir bir yaşlı amcanın benim aşk hayatımdan ne haberi olabilirdi ki?

"Siz bunları nereden biliyorsunuz?"

"Burada az da olsa elimize geçen eski gazete parçalarını okuyoruz. Seni de orada gördüm." Dedi. Doğru ya artık 'Dünya Star' ıydım. Ancak hala neden kafamın karışık olduğunu nereden bildiğini bilmiyordum.

"Peki benim kafamın karışık olduğunu da nereden çıkardınız? "

"Senin yaşın kadar bizim evlilik yılımız var. Hatta daha fazla bile olabilir." Dedi büyük bir gülümsemeyle.  Arkasına bakıp karısına baktı. Kadın da gazeteden kafasını kaldırıp kocasına baktı ve gülümsedi. Yaşlı adam tekrar bana döndü.

"Anlayacağın kızım, senin ve sarışının ne hissettiğini az çok anlayabiliyorum."

Beynime kazınan görüntüler gözlerimin dolmasına neden olmuştu. Bana yarışmada evet diyişi, bana sarılarak ödül vermesi, çıkma teklifi etmesi, beni ilk öpüşü, gittiğimiz ödül törenleri...ve...bana sahip olduğu gece. Lanet olasıca anlar beynime istemsizce sanki kazınmışcasına gitmiyordu. Bir hatırladın mı, bir daha geri gitmiyordu.