PIJAMALI KAHRAMANLAR

#7

Geçmiş ten kes it

Gizem den

Yine okul için hazılanıyordum. Aynada kendime baktım.  Gömleğimin düğmeleri yağlarımdan dayanamayıp koptu kopacaktı. Kravatım gıdıklı bogazımı fazla sıkıyordu. Eteğim çok geniş oldugu icin bir sorun yaşamıyordum. En azından kalçamın büyüklüğü gözükmüyordu ya.

Yuvarlak miyop gözlüklerini takıp sırt çantamı omuzuma astım. Küt kesilmiş saçlarımı gözümün önüne serpiştirerek sivilceden kırmızılaşmış yüzümü kapadım. 

Evden yemek yedikten sonra okula yürümeye başladım. Annem zorla yürütüyordu beni kilo vereyim diye. 78 kiloydum. 1.68 boyum vardı.  Yanaklarim elma gibi kırmızı ve kocamandı hele yürüyünce daha da nefes nefese kalıyordum.

Yine kolej kapısından girerken cihan ı gördüm. Arkadaşlarıyla gülüşüyor ve ilerdeki kızları kesiyorlardı. Serpiller de cihan lara bakıp kıkırdıyordu. Cihan ben hariç her kızı gözüne kestiriyordu. Adam olmaz resmen.

Hiç görmüyordu ona deli gibi aşık olduğumu. Bu  yağların altında onu görünce yerinden çıkacak gibi olan bir et parçası olduğunu..

Ben onlara yaklaşmadan kapıya yönelmeye başladım. O sırada Serpil in sesini işittim.

"Dört göz ! Gömleğin patlayacak artık dar giymekten! Yanlış yapıyorsun geniş geniş giy ki biz de bu rezil görüntüyle karşılaşmayalım!!"   Herkes kahkaha atarken selinde

"Serpil ! Takılma şu mayın tarlasına.  Sucuklu yumurta gibi maşşallah !"  Deyip bu esprilerine de güldüler.  Takmadım.  Her zamanki halleriydi işte. 

Cihan da ordan" istersen bir tiyatro odasına bak . Arkadaşın oradadır belki!" Deyince herkes gülmekten yerlere yatıyorlardı. Bense göz yaşlarımı geri yollamaya çalışıyordum. Arkamı hışımla döndüm "naptınız Derin e itler?!" Diye gürleyerek bağırdım.

Gülmeler kesilmemişti.  Daha da küçük düşmüştüm. Beklediğim sahne bu değildi. Daha da kahkaha atmaya başladılar.

Koşarak bodruma inip  tiyatro salonuna gittim. Kapı kilitliydi ama camdan Derin i görebiliyordum . Beni görünce git git der gibi elleri ve kollarıyla hareketler yapmaya başladı.

Ben ona anlam veremezken büyük bir kapı kapanma , kilit sesi ve ışık kesilmesi oldu. Etrafıma baktım. Sadece yukarıda küçük bir pencere açıktı . Onun loş ışığıyla bodrum katının çıkış kapısının kilitlendiğini bunların bir tuzak olduğunu anladım.

Gözlerinden yaşlar oluk oluk akmaya başladı. Ben karanlıktan çok korkardım. Hemde bebek gibi korkardım. Ama önce Derin i ordan çıkarmam lazımdı.

Tiyatro salonunun penceresine bodrum un bir köşesinde bulduğum soba borusuyla sertçe vurdum.  Aklıma serpili getirdim.öfkeyle Daha hızlı vurdum.
Aklıma bana yapılanların öcünü almak geldi.
Daha hızlı vurdum.
Aklıma şu an ki  halimiz geldi.
Daha hızlı vurdum.
Aklıma acizliğim geldi.
Çok daha hızlı vurdum.
Aklıma Cihan ın bile bana kahkaha atarak güldüğü ve ben tuzağa düşürmesi geldi..
Çift cam gürültüyle kırıldı.

Derine camın kalan parçalarına basmadan gelmesi için elimi uzattım. Camdan çıkıp bana kocaman sarıldı. Sonra konuşmaya başladı.

"Gizem napıcaz biz şimdi burada ? Senin fobin ne olacak? Sana git dedim tuzak var diye anlamadın  beni !"

Derini susturup "seni bırakmadım ve daha iyi oldu Derin. Fobim sen varken işlemez bana merak etme canım" derken ikimizde usul usul göz yaşı döküyorduk. Sozlerime devam ettim.

"Hem sen sıkma canını çıkıcaz buradan. Çıktıktan sonra bu okuldan gidicez Derin. "Derin şokla bana baktı.

"Nasıl gidicez ne sacmaliyorsun gizem ? Kaçıcakmıyız evden? "

"Bir sus Derin! Şu an da Allah şahidim  olsun ki Ben hepsinden intikamimizı  alıcam! Çok pişman olacaklar ! Çok degiseceğim bak görürsün Derin! Bu yapılanlar onların arkasından kâr kalmayacak ! Hayatımda ki en büyük yemini şu an senin ve Allahın şahitliğiyle ediyorum.yemin ederim ki ikimiz de çok mutlu olacağız . Bu bize kahkaha atan pisliklerde bizim mutluluğumuzu görecek  ve bu okuldan sonraki hayatımızda  Biz gül olacağız.  Onlarda bizi koparmak isteyecek ama dikenimiz bir bıçak misali kalplerine batacak! Biz  o zaman öcümüzü tamamen almış olacağız. "

Bu uzun konuşmadan sonra ben nefes nefese kaldim . Derin de bana büyülenmiş gibi bakıyordu. Bir süre sadece bakıştık. Ben dayanamayıp en yakın dostumun ellerini tutarak gözlerine baktım.

" Derin var mısın benimle tüm yapılanların intikamını almaya ? Sana bu kısımda çok ihtiyacım var çünkü Derin."

Derin ellerini çekip bana sarıldı . Bende ona kollarımı doladım.
Göz yaşlarını silip gülümsedi

"Tabiki varım aptal ! Sorman hata ! Biz en yakın dostlarız. Ne zaman bir yardıma ihtiyacımız olsa ilk birbirimizi ararız. Seninleyim!"

ağlicam 😢.  Bu geçmişten bir kesitti. Biliyorum upuzun zamandır yazmıyorum.  Bölümde kısa oldu. Ama yazmaya niyetim yok. Çünkü okuyanîm ve vote atanmış yok. Yazmayı çok seviyorum aslında ama vote olmayınca düzenli bölüm yazmıyorum işte.