PIJAMALI KAHRAMANLAR

#9

Semih ten

Burak ' aşşagıda beklemesini söyledim. Sonra Güneşin odasına çıktım.

Odaya girdiğimde gece lambası açıktı. Güneşin yüzünü aydinlatiyordu. Ayak ucunda başka bir kız daha vardı. Işık yüzüne vurmuyordu. Çünkü kafası duvara dönüktü. Sadece sarı saçları ve kıvrımlı vücudu görünüyordu.

Bende kapıdan geri çıktım .

Ne yani ?

Merak edip geri dönmem mi gerekiyor ? Iıııı...bilemiyorum... bu gün çok kız gördüm zaten. Napıyım sıradan bir kızı ?

Aşşagı indiğimde herkes salonda oturmuş beni bekliyordu. Bana sanki orada da kızlar var mı gibi bakıyorlardı .Ben yanlarına yürüyüp tekli koltuğa oturdum.oturduğum gibi "Yok abi orada da kızlar var!" Diye somurttum. Çünkü uykum var. Hem de acayip çok fazla uykum var. Şu an burda yığılıp kalabilirim. Eren;

"E nolacak şimdi ? "

Burak da

" kalkın otele gidelim 1 gece kalalım sadece sabaha da geri geliriz"

Herkes bu fikri onayladı. Ama küçük bir sorun vardı. hiç kimse henüz sıkıntıyı farketmedi. Herkes parayı barda yediği için paramız yok.

"Vay zekiler ! Parayı nerden bulacaksınız? Duyduğuma göre otele para ile alıyorlarmış. " diye alayla söylendim. Onlarda kalktıkları gibi geri oturdular.

Cihan kalkıp televizyondan bir tane bitki belgeseli açtı. Eren de 4 battanıye getirdi. 2 tane uzun , 2 tane de tekli koltuk vardı. Ben bir tekli koltukla diğer tekli koltuğu birleştirip yattım. Cihan ve Burak koltuklarda yattı. Eren de yumuşak halının üstünde televizyona bakmaya başladı. Zaten bu bitki belgeseli çok uykumuzu getirmişti. Ben gözlerimi kapatmadan önce herkes olduğu yerde uyukluyordu. Televizyonu kapatmaya üşenip kendimi uykuya bıraktım...

Tuğçe den.

Sabah herkes ten önce uyanmıştım. Çabucak yataktan kalktım . Boğazımın ne kadar kuruduğunu tahmin bile edemessiniz! Çok ta tuvalete gitmem gerekiyor. Kapıyı sessizce açıp küçük adımlarla kapıdan çıktı m. Pembe atletime ve kırmızı yatak şortumu değiştirme gereği duymadım. Çünkü kız kızaydık evde.

Salona doğru koşmaya ordan da mutfağa koşmaya başladım. Önüme bile bakacak vaziyette değildim. Hemen şu içmem gerekti. Mutfakta küçük bir sorun vardı. Dolaplar 1.68 biri için bile fazla yüksekti! Etrafıma bir bakındım. Masanın altında ki kürsüyü alıp üstüne çıktım. Ordan da tezgaha. Dolabı açıp kendime bir bardak aldım. Ama şu an o kadar rezil bir durumdayım ki şortum daha da yukarı çıkmış, atletim belimi açıkta bırakıyordu. Hemen burdan inmem gerekiyordu.

Tezgahtan ustaca atladım ve musluktan su doldurdum. Suyum elimde yavaşça salona çıktım. Salona çıktıgım an gözüme Burak abim , Eren ve bir çocuk daha vardı(yani cihan var semih yok) Uyuyorlardı. Ama Burak abim beni erkeklerin içinde bu şortlarla görürse olacakları düşünmek bile istemiyorum !

Hemen hızlı adımlarla merdivenlere koştum. Merdivenden inen biriyle çok kötü tosladık. Kafamı tutarken suyun yarısını karşımdakine dökmüştüm. Gözlerimi acıyla inlememek için kapattım. Karşımdan "iyi misin?" Diye erkek sesi gelince gözlerim fal taşı gibi açıldı. Ya böyle giyindiğimi abime söylerse ?
" ney ?"

Diye rezillik akan bir cevap vermekten çekinmedim tabii ki.

" ney mi ?" Diye suratıma baktı. Sanırım bu görüntünün altında böyle bir kız olduğunu düşünmüyordu. Hemen kendimi toplayıp