Hombres Crueles Series #2: Saint / Stain (Completed)✔

Chapter 5

SHE CAN'T see anything but she can feel everything.

She doesn't pity only herself but those person on her sorrounding, especially her family dahil kung hindi siya ganito ay matutulungan niya ang kaniyang tito at tita. Pakiramdam niya'y napaka malas niyang tao.

It's been two years ng mangayri ang aksidenteng nagpabago ng kaniyang buhay. Because of traumatic injury that she had ay nawalan ng paningin ang kaniyang mga mata.

Ito siya ngayon, dilim lamang ang nakikita. Purong kalungkutan at pighati sa buhay. Hindi niya makuhang ngumiti.

Nakatulala siya. Nagulat siya nang biglang may maramdamang yumakap galing sa kaniyang likuran.

"Tazzana it's not your fault okay, alam kong matapang ka."

Her Tita Marie fix her hair, sabay hingang malalim. Pinunasan nito ang mga luha niya na hindi niya alam na tumutulo na pala sa kaniyang mga pisngi.

Ramdam niya ang lungkot sa boses nito.

Lungkot ngunit pinipilit na itatag ang kaniyang kalooban. And she's hoping na she got the courage of her Tita. Na hinding-hindi hahayaang malugmok.

"Halika na nak, kain na tayo, your Tito is in the dining hall hinihintay na tayo."

She quickly wept hear tears away and trace where does her stick is.

"ISA SA PINAKASIKAT na bilihan ng sasakyan na 'El Gracia' ay ipinapatayo ngayon sa San Pablo, Laguna. Ito ang isa sa mga nangungunang kompanya na gumagawa ng mga sasakyan and I'm sure pagkakaguluhan ito ng mga elite people."

Dinig niyang sabi sa radyo. Ito minsan ang libangan niya kapag wala siyang magawa.

Kabisado niya na kung anong mga pipindutin para umandar ito. She's good at sensing. Ibinigay ito ng kaniyang Tito, simula nang tumira siya sa bahay ng mga ito.

Nakatulala lang siya sa kalayuan at iniisip ang bagay na nangyari sa kanila. It still haunts her every day and night. Gusto niyang ipagsigawan na siya ang pinakamalas na tao. Ang bigat bigat ng pakiramdam niya kahit na dalawang taon na ang nakakalipas.

Siguro kung hindi ito nangyari sa kaniya ay nakamit niya na siguro ang pinapangarap. Isa na rin siguro siyang businesswoman katulad ng amain. She always miss her parents so much.

Gusto niyang tatagan ang sarili, ngunit hindi niya magawa. Na tumayong muli, ngunit paano niya magagawa iyon kung ito siya at walang makita.

"I miss you. Mom, Dad."

Bulong niya sa hangin habang yakap yakap ang unan. She can't start her day without crying. Pakiramdam niya'y nasa loob lang siya ng hawla, na puro dilim lang. Walang maaninag kahit maliit na liwanag. Walang patutunguhan at wala ng kabuhay-buhay.

Papatayin niya na sana ang radyo ng may kantang tumgtog dito.

I remember tears streaming down your face
When I said, "I'll never let you go."

Naramdaman niya ang halina ng tugtog na ito sa kaniyang katawan. Pakiramdam niya'y inaalo siya sa uri ng tunog nito. Ipinikit niya ang mga mata para damhin amg musika.

When all those shadows almost killed your light
I remember you said, "Don't leave me here alone,"
But all that's dead and gone and passed tonight

Naramdaman niya ang sariling luha na tumutulo sa kaniyang mga mata pababa sa kaniyang pisngi. Ibinaluktot niya ang sariling katawan habang yakap-yakap lamang ang kaniyang unan.

Just close your eyes
The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound

She felt the beautiful voice of the woman na para bang siya'y hinehele.

Don't you dare look out your window, darling.
Everything's on fire
The war outside our door keeps raging on
Hold on to this lullaby
Even when the music's gone
Gone

Just close your eyes
The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound

She will be alright. Her mind said, ang buong tensyon sa kaniyang katawan ay parang bula na biglang naglaho.

Ooh, ooh, ooh, ooh
La, la (la, la)
La, la (la, la)
Ooh, ooh, ooh, ooh
La, la (la, la)

Just close your eyes
You'll be alright
Come morning light,
You and I'll be safe and sound...

Hindi niya napansin na nalunod na siya sa mahimbing na pagkakatulog habang ang mga mata niya'y may mga luha.