ONE✨ U+Z

4.1K 512 46
                                    

>ျပန္ေရာက္ပါၿပီ<

ပထမဆံုးေက်ာင္းတက္ရက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္လွေသာ
အေတြ႕အႀကံဳတို႔ကို အိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္အားလံုးေမ့ေဖ်ာက္ပစ္ကာ
မိခင္အားမိမိျပန္ေရာက္သည္ကိုသာ အသိေပး၍မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္အခန္းထဲသို႔
တန္း၀င္သြားေတာ့သည္..။

"Jiminieေရ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အခန္းထဲ၀င္မေနနဲ႔ေလ..."

"အခန္းထဲမ၀င္လို႔ ဘာလုပ္ရမွာလဲ Ommaကလည္း..."

"ဆိုးလ္မွာ အထက္တန္းပထႏွစ္တက္ရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေလး ommaကို shareဦးေလ.."

"ဘူဆန္မွာလိုပါပဲ ဘာမွမထူးဆန္းဘူး..."

"ဘာမွမထူးဆန္းရင္ အဲ့မ်က္ႏွာႀကီးကဘာလို႔စူပုတ္ေနတာလဲ..."

အေမျဖစ္သူေျပာကာမွ ဂ်ီမင္တစ္ေယာက္ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္စမ္းၾကည့္ကာ
အမည္မသိေသာလူတစ္ေယာက္ကို ေဒါသထြက္လ်က္..။

"ေတာက္...."

"Jiminie အခု အေမ့ကို ေတာက္ေခါက္လိုက္တာလား..."

"အာ...Ommaကို မဟုတ္ပါဘူး...
လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေတြးမိသြားလို႔.."

"ဘယ္သူလဲ..."

"ဘယ္သူမွမဟုတ္ပါဘူး...
ဟို႐ုပ္ရွင္ကားထဲကလူ..
Bus ေပၚမွာ movieၾကည့္လာလို႔..
ဟီးဟီး..."

"ေအာ္ သားရယ္...
႐ုပ္ရွင္ထဲလူကိုမ်ား အေရးလုပ္ၿပီးေဒါသထြက္ေနရေသးတယ္...
ေရျမန္ျမန္ခ်ဳိးၿပီး ေအာက္ဆင္းခဲ့..
က်ဴရွင္သြားရမယ္..."

"ဗ်ာ...ဒီေန႔မွေက်ာင္းစတက္ရတာေလ..
က်ဴရွင္ကတက္ရၿပီတဲ့လား..."

"တက္ရမွာေပါ့...
ဘူဆန္ကအခ်ဳိးေတြကို ဆိုးလ္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ ျပင္ရေတာ့မွာေပါ့...မဟုတ္ဘူးလား..."

"Ommaတို႔ကလဲ...
ကြၽန္ေတာ္က ၁၆ႏွစ္ပဲျဖစ္ေနၿပီ..
ကိုယ့္အသိတရားနဲ႔ကိုယ္စာလုပ္မွာေပါ့..
က်ဴရွင္ေတာ့မတက္ခ်င္ေသးဘူးေနာ္..
Ommaက လိမၼာပါတယ္ေနာ္..."

"Yah park Jimin က်ဴရွင္မတက္ရင္
နင့္အေဖကို မုန္႔ဖိုးေလွ်ာ့ခိုင္းလိုက္မွာေနာ္..."

"အဲ့လိုေတာ့ မရဘူးေလ...
ဟင္း...တက္ဆိုေတာ့လဲတက္ရတာေပါ့ဗ်ာ...
ဆိုးလ္က ေကာင္မေလးေတြကို ငမ္းလို႔ရတာေပါ့..အဟိ.."

More Beautiful Than Beautiful || 윤민 [Completed]Onde histórias criam vida. Descubra agora