The chords of my torch

Chapter 12

It’s been few months that the birthday of Carmen has passed and the day when I and Rhys do that. But after that we are back on the same track of being a friends while Rhys never attempt to kill himself again and I was happy with that and now he is busy on making songs, I’m glad that he is improving his self now. Months have passed very fast; it’s like yesterday when I met Rhys on the party of Nycole and that time was the time where he is mean to me but later on when I worked for him he is slowly reviling the sweet, kind and caring Rhys Volcaro.

“Fryle.” Tawag nya sa akin mula sa working place nya.

“Bakit?” tanong ko sa kanya habang inaayos ko ang kakainin nya.

“Hali ka nga muna pakingan mo to.” Saad nya sa akin.

Ano na naman kaya ipaparinig nitong lalaking to sa akin? This past few weeks tinatawag nya ako para pakingan ang bago nyang kanta.

“Oh sige teka lang.” Saad ko sa kanya.

Tinapos ko na ang prepare ng pagkain nya saka ako naglakad papunta sa kwarto kung nasaan siya, nakita ko siyang nakaupo sa upuan habang may hawak na gitara.

“Ano ba yun?” tanong ko sa kanya nang makapasok ako.

“Pakingan mo ito.” Masayang saad nya sa akin kasabay ang pag strum nga gitara nya.

“When I was just a kid
I couldn't wait till I grew up
Tried walking in your shoes
But couldn't even tie them up
No matter how big and tall I grew
I was always looking up to you” pagsisimula nya sa kanta, I love the beat of the sound it was mellow.

“You showed me that I was just a diamond in the rough
You helped me to grow into the man that I've become
We've been down, we've been up
I hope I've made you proud enough
You make it look easy even when I'm easy to love.”

Naginstrumental muna siya habang nakapikit ang kanyang mga mata na parang nilalasap nya ang kanta.

“When I dropped out of school
You told me that my time was up
I was a rebel with a cause
Just didn't know quite what it was
So I got a job that barely paid
You said you did the same thing at my age”  pagpapatuloy nya sa kanta.

“You showed me that I was just a diamond in the rough
You helped me to grow into the man that I've become
We've been down, we've been up
I hope I've made you proud enough
You make it look easy even when I'm easy to love
We've been down, we've been up
I hope I've made you proud enough
You make it look easy even when I'm easy to love
Even when I'm easy to love”  kasabay ang pagkuskus ng kanyang gitara ang pagkatapos ng kanta saka nya minulat ang kanyang mga mata at napatingin sa akin habang niyayakap ang gitara tila hinihingi ang komento ko.

“anong title?” tanong ko sa kanya.

“Easy to love, what do you think?” tanong nya sa akin kasabay ang tila pagalog nya habang yakap ang gitara.

“Just change the word easy to hard.” Saad ko sa kanya, napakunot noo naman siya sa akin na tila iniisip kung bakit.

“Why?” tanong nya sa akin na parang nalilito.

“Kasi don sa dulo may easy ka rin na word pangit pakingan palitan mo. At saka anong easy ka jan ang hirap mo kayang mahalin dzah.” Saad ko sa kanya kasabay ang pagirap ko, tumawa naman siya sa akin kaya tiningnan ko siya.

“Hey Fryle are you falling for me?” tanong nya sa akin.

Ngayon ako naman ang napatawa sa sinabi nya sa akin kung pumpwede lang sabihing OO bakit naman hindi.

“Mahirap nga diba tas sasabihin mong na fafall ako sa iyo?” natatawa kong saad sa kanya, bigla naman siyang sumeryoso sa tanong ko sa kanya.

“Sabi mo yan ha.” Saad nya sa akin.

Nakaisip ako ng kalokohan.

“Ikaw ba Mr. Volcaro are you falling for me?” lokong tanong ko sa kanya, bigla namang umiba ang kanyang mukha sa tanong ko.

“Ikaw, ako mafafall naku naku takot ko lang kay Carmen.” Hysterical nyang saad sa akin napatawa naman ako sa reaksyon nya.

“Sabi ko nga sige na alis na ako, may pagkain kana don.” Saad ko sa kanya napatango naman ito sa akin.

Sinsabi ko na nga bang hindi mapapalitan g kahit sinoman sa puso nya si Carmen and I admit that I will never have a spot on his heart.

Pagkarating ko sa kusina ay naabutan ko si Grace na gumagawa ng cake, si Grace ang pinsan ko na isa sa mga kapatid ni daddy siya ag pastry chef naming dito madalang lang siyang pumunta rito kasi parating sa bahay siya gumagawa ng mga cakes na iseserve dito sa resto. Narito lang siya kapag may mga personalized or on the spot cake presentation ang mga costumers namin.

“Yo Grace, personalized?” tanong ko sa kanya kasabay ang pag angkla ng kamay ko sa kanyang bewang habang nakatingin sa ginagawa nya.

“Oo eh, asan ka galing?”  tanong nya sa akin habang nagleletering siya ng happy birthday.

“Don kay Rhys.” Sagot ko sa kanya kasabay ang paglakad papunta kung nasaan ang apron ko.

“Anong ginagawa ng ultimate fan ni Rhys Volcaro ng bandang Fly sa kanyang bahay?” nanunuyang tanong nya sa akin.

Napalingon naman ako sa kanya habang inaayos ang apron ko, nakangiti lang siya ng nakakaloko. Kahit kalian napakateaser ng babaeng to kahit nung mga bata pa kami.

“Part time job.”  Simpleng sagot ko sa kanya.

“Yun lang ba?” mapanuksong tanong nya sa akin.

“Ano bang nasa isip mo, kaloka tong babaeng to.” Iwas kong saad sa kanya kasabay ang paglalakad ko papuntang lababo para hugasan ang aking mga kamay.

Nakita ko siyang naglakad papunta sa may gilid ng lababo at sumandal don.

“Yiee ano kamusta ba, gwapo ba kung nasa bahay?” tanong nya sa akin kasabay ang pagkindat sa akin.

“Loko to.”  Saad ko sa kanya kasabay ang pagwisik ko sa kanya ng tubig.

Pinunasan ko ang aking kamay kasabay ang paglalakad ko sa area kung saan ako magluluto.

“Kahit anong angulo naman gwapo naman siya.” Mahinang sagot ko sa kanya habang nakahawak sa ibabaw ng lamesa.

Napatingin ako sa kanya nang bigla siyang lumapit sa akin na may nakakalokong ngiti.

“Ligawan mo kaya chance mo na yan, nilapit kana ni Nycole don eh.” Saad  nya sa akin.

Napatawa naman ako sa sinabi nya sa akin.

“Baliw, bahala ka nga sa buhay mo.” Saad ko sa kanya saka ko kinuha ang mga gagamitin ko.

Papaano ko naman liligawan eh hindi naman ako lalaki at kung maari man, paniguradong talo rin kasi Carmen is his life. At kagaya nga ng sinabi nya I will never be Carmen.