Thats the last thing i remembered ng umalis na kami ng tambak, ever since wala nakong balita kay Jacky. O kahit ano mang balita galing sa Pilipinas.
Naging bussy nako sa pag aaral ko. Di ako nagkaroon ng girlfriend nung nasa college ako. Isa lang ang goal ko nun. Makapagtapos at bumalik ng Pilipinas.
I was decided to return home and see her again, i felt like a person lost in the desert.
Desperate to be with her, desperate to see her.
Then i would tell her that i missed her and that i have loved her for a long time.
This time, I am determined to let her know my true feelings for her and I could not contain anymore the love i have for her.
Bumaba nako ng sasakyan, nakita ko si Karen. Ang laki na ng pinag bago nya, pumuti sya at humaba na ang buhok. Nilapitan ko sya.
"Hi Karen!" Bati ko sa kanya.
Nanlaki ang mga mata nya, parang nakakita ng multo.
"I guess you are surprised why I'm here." Biro ko sa kanya.
Nag iba na si Karen hindi na sya tulad ng dati na laging nakangiti. Inisip ko galit parin ata si Karen dahil sa ginawa ko kay Jack?.
"Well I'm just came here to visit Jacky...
By the way where's Jack?" Tanong ko sa kanya.
Tumingin sya sakin. Malulungkot ang kanyang mga mata.
Napaisip ako... bakit ganun yung pinakita sakin ni Karen. Nasa maayos bang kundisyon si Jacky ngayon? O baka naman may sakit sya. Mas lalo ko pang gustong makita si Jacky nun.
"Come, follow me." Sabi ni Karen.
Pumunta muna si Karen sandali sa bahay nila, paglabas nya may dala syang isang maliit na box.
Habang naglalakad kami ni Karen, sobra akong kinakabahan. Ano kayang mangyayari saming dalawa ni Jack?
Papunta kami sa ilog, andun siguro si Jack sa lilim ng puno. Di parin sya nagbabago. Konti nalang magkikita na kami.
"There's Jacky!" Sabi ni Karen sabay turo sa puno.
Tumingin ako kay Karen at huminga ng malalim.
Dahan-dahan akong naglakad papalapit sa puno, habang si Karen ay nakasunod sa aking likod.
Ng malapit na kami sa puno, nagsalita si Karen.
"Ayan sya.... si Jacky".

BINABASA MO ANG
Until my dying day
Romansaang pag-ibig once na naramdaman mo na ito, kahit gaano pa katagal ang panahon ng inyong pag hihiwalay gagawa parin ng paraan ang puso upang makita muli ang minamahal. pero pano kung huli na ang lahat? lalaban ka paba o ito na ang panahon upang sumuk...