Left Brainer Community 2

Si Riley

III

Si Riley

SIR JUSTIN

"Saan tayo, sir?"

Iyon ang tanong sa 'kin ng driver ko na si Riley. I want to answer, to where the broken hearts go. But instead I smiled and say, "Sa Animal." Animal is a gay bar.

Tumingin sa 'kin si Riley. May pag-aalala sa mukha niya. "Tatlong beses na po kayong nagpupunta doon ngayong linggo a."

Ngumiti ako, umiling. Tumitig sa kanya. Because I want to forget, I wanted to say. But instead, I said, "Because I want to have sex."

Ngumiwi si Riley. He is handsome. Galing siyang probinsiya. Moreno siya, matangos ang ilong, deep set ang mga mata. Makapal ang alun-alon at itim na buhok. Matikas ang katawan. He always seemed so nice.

Tatlong buwan ko na siyang driver at tatlong buwan na din siyang nagrerequest na dumaan muna kami sa simbahan bago kami magpunta sa kung saan ko gustong pumunta. Minsan, nahuli ko siya na pasimple akong winiwisikan ng holy water.
It's funny how heartbreak changes people. One day, you're this oversensitive guy who feels a lot of stuff, a lot of emotions, then one day you are this one slab of flesh who just wanted to get through the day.

Nagbago ako. Nagpunta ako sa mga bar, sleeping with men and women. And sometimes, both at the same time. Minsan, kalalabas ko lang sa isang motel at nakipagthreesome ako sa mag-asawa, nakita ko si Riley na nagdadasal sa kotse. May pakiramdam ako na he was praying for my soul.

"Sir, parang sobra naman po ang pakikipagsex ninyo," sabi ni Riley. Ayaw pa ring patakbuhin ang kotse.

"Sex is fun," sabi ko. "Did you ever try it?" Hindi siya sumagot. Nginitian ko siya. Umangat ang daliri ko, pinadaan sa braso niya. "We can try it in this car."

Kandailing si Riley. "Itatry ko lang po 'yan sa magiging asawa ko." Sige pa siya sa pag-iling.

Tumawa ako. Tuloy-tuloy na tawa. Nakayuko lang si Riley, parang nahiya sa isinagot niya.

"Magiging asawa mo?" sabi ko, tawang-tawa pa rin. "How fucking romantic."

Then I stopped laughing. Because I remembered how I envisioned marrying Maddy. We will do it on a beach, on a sunset. Maddy would wear a white dress and a wig and there would be a white flower at the back of his ear. He would smile at me and tell me he would cherish me dearly, and how he'd love me purely.

Naimagine ko na magkakaroon kami ng dalawang anak. Isang babae, isang lalaki. Aattend kami ng mga PTA meeting, school plays, intramurals. We would have matching shirts with our kids. We would be a normal couple.

Iyon ang pangarap ko. But then, unrequited love happened.

"Ayaw n'yo po ba sir na maghanap ng girlfriend?" sabi ni Riley. "O boyfriend?" sabi niya, tapos parang kahit siya ay naguluhan. "O ano... basta kung ano pong trip n'yo. Kaysa lagi po kayong nasa bar."

Tiningnan ko siya. Tumingin din siya sa 'kin. Pero nahiya siguro dahil mayamaya ay nagbaba ng tingin.

"Hindi ko kailangan ng pagmamahal," I said.

"Lahat po tayo, kailangan 'yon."

"Hindi lahat," sabi ko. "Kailangan lang yan ng mga taong hindi kontento sa sarili."

Hindi na siya nakakibo. Pinatakbo na lang niya ang kotse. Pumikit ako at inisip ang mangyayari pag nakarating na ako sa Animal Bar. How, in the sea of stranger's faces, I am looking for Maddy. At tuwing may isang estranghero na hahalik at hahawak sa 'kin, pipikit ako at iisipin na si Maddy iyon. And after the lustful monster inside of me became satisfied, after I imagined the person I'm making love with is Maddy, after I do that, I'll go to the bathroom and cry.