Welcome
"Hello?"
"Hello. This is Marley Chavez Kingston from Malcaña University. I am the headmistress. Gusto ko lang ipaabot saiyo na isa ka sa magiging studyante ng paaralan namin. We're expecting your presence here, so that you should be ready for tomorrow, ipapadala namin saiyo ang files including the address." Wika ng babae sa kabilang linya.
What the hell is this?
"Pardon me?" Naguguluhang tanong ko.
"I'm sorry for this, I know that you're not aware, kaya expected na namin na ganiyan ang magiging reaksiyon mo. By the way, we don't have time to explain more, we have a lot of priorities that we should do. Kaya bukas pag dating mo, tiyaka na lang namin ipapaliwanag saiyo." Muling pahayag niya.
"Are you out of your mind? Ni hindi ako nag kunsulta sa paaralan niyo. Then now, sinasabi mo saakin na magiging studyante ako ng paaralan niyo." Naguguluhan parin ako until now. I don't have time for this. This is insane ! I don't want to study. Ayuko!
"I'm sorry Ms. Havanna, but you can't refuse it. " wika niya.
"Why?" Tanong ko.
"Dahil yun ang naka takda."
"Hello? H-hello?!" What the fuck!
The day rolled fast. And now, I'm here in a front of Malcaña University. Kahit pa gulong gulo ako kahapon nagawa ko parin na siputin ang pisting paaralan na ito. I don't know why, pero parang gusto rin ng sarli kung paa.
"Good morning ma'am. Welcome to Malcaña University." Bati saakin ng guwardya.
"Salamat." Tugon ko.
Pagpasok ko sa mismong gate, bigla akong nakaramdam ng kilabot. Creepy.
Binaybay ko ang mahabang hallway para puntahan ang office ng headmistress na tumawag saakin kahapon.
Habang naglalakad ako, pinasadahan ko ng tingin ang bawat angulo ng room na nadadaanan ko. It's look elegant. The windows are made of glass. Kapag tumapat ka rito, you'll see your own reflection. Muli kung ponasadahan ang loob nito. The green bord has a strongly colored. Gawa siya sa matibay na kahoy. And the chair's look expensive na dapat mo talagang ingatan bilang studyanting manguukupa.
Hindi ko napansin na malapit na pala ako sa office ng headmistress.
"Come in!" Sagot ng nasa loob.
Binuksan ko ang pintuan at pumasok na sa loob. Napanganga ako ng makita ko ang kabuuan nito. Ni hidni ko naimagine na makakita ng ganito kagandang opisina.
"Sit down."
"Thank you." Wika ko.
"I'm glad that you're here." Paunang sabi niya.
"Bakit bigla na lang kayong napatawag sakin? At sa papaanong paraan niyo ako nakontak, gayong alam ko na hindi ko kayo kakilala.?" This time medyo nakaramdam na ako ng init ng ulo.
YOU ARE READING
In Hes Arms (On Going)
Genel KurguNBSB yan ako nong diko pa nakikilala ang isang taong ubod ng sungit at ang taas ng pride. Minsan nga napapaisip ako, Manhid ba siya o sadyang ma pride lang siya. **** Di lahat ng story may happy ending, di lahat ng nagmamahal ay minamahal. Paano k...
