ARMANI

3-Suç Atmak

Armani:

Toplantının üzerinden birkaç gün geçmişti. Noyan'la hiç konuşmamıştık ve bu akşam yine toplanacaktık. Okul bitiyordu. Son derse giriyorduk. Ve ders matematikti. Girdik. En arkada kalorifere yaslanıp kulağıma kulaklığı takıyordum ki hoca konuştu.

"Notları açıklıyorum bu ders!"

Sınıftaki uğultu sustu. Hoca masasına geçti ve konuştu.

"Sınavlarınız çok iyi değil. Ama bazı arkadaşlarınız beni çok şaşırttı."

Arın'la göz göze gelmiştik. Yoklamayı aldı kadın ve okumaya başladı.

"Murat."

"Söylemeyin hocam!"

"32 aldın çocuğum!"

Murat tahtaya çıkıp kağıdın sağına soluna baktı. Sonra verdi.

"Alp! 70"

"Ooo hocam nasıl aldım ben?!"

"Ben de şaşkınım çocuğum. Neyse... Duru. Kızım aferin 100 almışsın."

Ben de Duru'dan kopya çekmiştim. Hoca birkaç kişi daha okudu ve sonunda sıra Kumsal'a geldi.

"Kumsal. Yavrum beni gerçekten şaşırttın. 97 almışsın."

"Ne?! Hocam gerçekten mi?"

"Evet. Şimdi... Arın. Arın beni en çok sen şaşırttın. Notunu 20'den 100'e çıkaran bir sen varsın şu okulda sanırım."

Bütün sınıftan isyanlar duyuldu.

"Oha!"

"Nası olur ya?!"

"Arın kitabı mı yedin lan?!"

Hoca kaşlarını çattı.

"Şşş! Sakin olun! Demekki çalışınca olmayacak bir şey yokmuş!"

Arın güldü.

"Kesinlikle hocam! Her gün düzenli çalışıyorum. Artık bir ineğim ben!"

Göz devirdim. Sonra hoca benim sınavımı okudu.

"Yine şaşırtmadın beni. Bakacak mısın? Yüz aldın."

"Yok hocam."

Kulaklığı tekrar takıp kafamı sıraya koydum. Sınıfın en tembeli olabilirdim ama tüm notlarım hep iyiydi. İşte bu yüzden güçlerimi seviyordum.

•••

Koluma dokunulunca gözlerimi açtım.

"Kalk hadi. Okul bitti."

"Ha... Tamam."

Çantamı sırtıma aldım. Çıkışa yürüdüm. Zara beni çıkışta bekliyordu. Yanına gittim.

"Gel. Hadi gidelim."

"Tamam."

Yine bir taksiye binip gittik o tuhaf plazaya. Bu cinayeti araştırmak beni ciddi şekilde rahatsız ediyordu. Ama biliyordum onlara yardım etmezsem otomatik olarak katil ilan edilecek olan kişi bendim. Bu yüzden onlara yardım etmeliydim. En azından yardım ediyor gibi görünmeliydim.

Onlara yardım etmek istemiyordum çünkü yardım etmem kendi mezarıma toprak atmak gibi bir şey olurdu. Bilmedikleri çok şey vardı. Ve ben her şeyi onlara anlatamazdım.

Bu yüzden sadece yadım ediyor gibi gözükecektim onlara. Gizli gizli işlerini yapmalarını engelleyip onları yavaşlatmalıydım.

Kapı yüzümüzü okuduktan sonra içeri girdik. İçeride sadece Noyan vardı.