ARMANI

4-Rol

Armani:

İçeri girerken kolumdan tutup beni kendine çevirdi.

"Katil değilim! Ve ben bunu katilin sen olduğunu kanıtladığımda, kanıtlayacağım."

Güldüm.

"Yani hiçbir zaman."

Bir süre sessizlik oldu. Gözlerini gözlerime dikmiş o sinir olmuş ve kin dolu gözlerle bakıyordu.

"Beni tanımıyorsun. Ben dediğimi yaparım Armani."

"Öyle mi? Onu göreceğiz."

"Göreceğiz."

"Göreceğiz."

İçeri girdim. Masaya yaklaştım ve parmağımı şıklattım. Her şey kaldığı yerden olmaya devam etti.

Aliza elinde dosyalarla geldi. Masanın değir tarafına da o birkaç dosyayı yığdı.

"Bunlar da Cara'nın dosyaları. Sadece o. Kim inceleyecek bunları?"

Ben konuştum.

"Ben yaparım."

"Süper. Ama tek başına yapabilir misin?"

"Yaparım."

"Peki."

Dosyaları çantama koydum. Noyan bana bakıyordu. Diğerlerine döndüm.

"İsterseniz ben gideyim. Zaten bunları incelemem lazım."

"Tamam kanki bye byeee!"

"Bye bye."

Çantayı alıp çıktım. Bir taksiye atlayıp eve gittim. Annem evde yoktu. Hep olduğu gibi. Annem yurt dışında bir şirkette çalışıyordu bu yüzden arada bir geliyordu. Babam da onunla aynı şirketteydi. O da o geldiği zamanlar geliyordu. Genelde 15 günde bir gelebiliyorlardı. Bu yüzden rahattım biraz. Sadece annemin evde olduğu zamanlar eve geç gelmemem gerekiyordu. Diğer zamanlar zaten haberleri olmuyordu. Ve dün de annemler gittiği için bu gün saat kaçta geldiğimin ve uyuduğumun bir önemi yoktu.

Anahtarı çevirip kapıyı açtım. İki katlı şirin bir evimiz vardı. Bahçesinde bir havuz vardı ama pek kullandığım söylenemezdi. Kış olduğu için içi boş öyle duruyordu. Alt katta bir oda salon ve mutfak vardı. Üst kattaysa sadece iki oda vardı. Tabi bir de bodrum katı vardı. Orada da kitaplıklar falan vardı. Ve tabi bazı gizli şeyler. Mesela benim dosyalarım. En güçlü ölümsüz olduğumun yazdığı dosyalar.

İçeri girip dosyaları salondaki masaya koydum. Bu dosyaları aslında Nora hazırlıyordu. Onu hiç bunları hazırlarken görmüyorduk. Ama o bize bu şekilde ulaşıyordu.

Bilgisayar açılırken kapıyı kilitledim. Sonra mutfağa gidip akşam yemeğim olan bir muzu yedim. Kesinlikle doymamıştım ama bunu umursamıyordum. Bilgisayar açılınca kısık seste biraz müzik açtım ve Cara'nın dosyasını incelemeye başladım. Yazan her şeyi biliyordum zaten. Ama atladığım bir şey olmaması için dikkatimi vermeye çalışıyordum. Tabi Cara'nın benim kardeşim olduğunu yazan kısmı çıkartıp bodruma sakladım. Sonra okumaya devam ettim.

•••

Yaklaşık iki saattir okuyordum ama her şeyi zaten biliyordum. Son sayfalara gelmiştim. Ama son okuduğum sayfada bir şey dikkatimi çekmişti. Bundan iki sene önce olan bir olayı anlatıyordu. Yani öldüğü yıl Cara'nın yaşadığı bir olayı.