İNTİZAR

7. Bölüm ✔️

°2020°

7.Bölüm

Güneşin yüzüme gelmesi ve üstümde ki yorganın çekilmesiyle huysuzlanarak diğer tarafa döndüm. Bu sefer başımın altında ki yastık çekildi. Bunlar beni rahat bırakmayacaklar herhâlde. Bir kaç konuşma sesi geldi ama hiç birşey anlamadım sonra kapı sesi, ardından yatağın diğer tarafı çöktü.
Bir el beni kendine çekti ve kolunun birini belime diğerini saçlarıma getirdi, okşaması ile rahatlayarak derin uykuma dönmem kolaylaştı. Bende daha fazla mayıştım ve iyice ona sokuldum. Zihnimi tamamen kapattım ve kendimi karanlığa ittim.

************
Ne kadar uyumuştum bilmiyorum ama dışarıdan gelen seslerle kendime geldim. Bir elimle saçlarımı karıştırırken -ki zaten her zaman ki alışkanlığım- diğer elimle telefonumu alıp saate baktığımda 14.30'du ne çok uyumuşum.

Yataktan kalktım ve banyoya girdim. Hemen bir duş aldım ve bornozumu giyip odaya geçtim. Dolabın önüne geçip kapağını açtığım sırada kapıda eş zamanlı olarak açıldı. Ben panikten yatağa atlayıp yorganı da üstüme çektim tabi birde çığlık atmayı unutmadım.

Tabi benim çığlığımın yanına bir tane daha eklenince neye uğradığımı iyice şaşırdım ve daha kuvvetli bağırdım, bir yandan da elime ne gelirse kapıya atıyordum ama attıklarım tekrar bana geliyordu. Hadi ben korkudan bağırıyordum da karşıda ki mal niye bağırıyordu.

Tam bağıracakken" noluyor lan " diye bağırma sesiyle sustum. Kafamı kapıya çevirip tanıdık yüzlere baktım herkes kapının önünde toplanmış.
Yerimden kalkacakken hala bornozla olduğum gelince içimden kendime küfür ettim sonra elimi yavaşça yorganın içinden çıkarıp 'gel' anlamında Arzu'ya el ettim. Ama tabi akıllı arkadaşım anlamadı onun yerine Kenan geldi ve önümde çöktü. Bende daha ne kadar rezil olacağım artık deyip kulağına yaklaşmaya çalıştım oda hafif geldiğinde kulağına " Kenan şey ..." " ney " " ya Kenan şey şey ... Herkesi dışarı çıkarır mısın? " dedim gözlerime 'neden' dercesine baktı bende ona 'bi ara anlatırım' bakışımı attım artık neye benzedim bilemiyorum. Kenan 'tamam' dercesine kafa sallayıp herkesi çıkardı kendi de çıkarken arkasını dönüp göz kırptı. Oha çok yakışıklı oldu lan şuan o gözünü yemek istiyorum. Ahh iyice sapıttım. Neyse ki fabrika ayarlarına geri dönebilmiş. Bu ani ruh değişimlerimin tek nedeni yakında hasta olma olasılığım.

Yataktan kalkıp dolaptan kıyafet alarak giyindim. Burada 1 hafta çabucak geçmişti. Sanki dün akşam gelmişiz gibiydi. Bugün her şey bitecek ve yarın yeniden başlayacaktı. Bir kaç dakika sonra kızlar geldi ve beni hazırlamaya başladılar ...

*********

Kızlar son dokunuşları da yaptıktan sonra bir adım gerileyip bana baktılar . " Nisa abla valla çok güzel oldun yeminle abim sana aşık değilse şimdi kesin olur " diyen ireme baktım . Kenan'ın en küçük kardeşiydi. 5 kardeşlerdi en büyükleri Rüstem abi abimden 3 yaş büyük yani Rüstem abi 35, abim 32 yaşında sonra yengem geliyor o da 30 yaşında. Kenan 28 yaşında, Yasin abi 24 yaşında ve en küçükleri İrem 17 yaşındaydı.

Hülya gelip beni koltuğa oturttu ve ayakkabımı çıkarıp eline aldı " eee aramızdan ilk evlenen olarak altına adımızı yazalım biz de " diyerek kızlara döndü. Aysel bir kalem alarak en başa kendi ismini yazdı " Allahım bana da nasip et şöyle dalyan gibi bir bey " diyordu bir yandan da. Tüm kızlar bir kahkaha attık. Ayselin ardından Hülya, Meryem, adaşım Nisa, Sude, Kübra, Dilara yazdı. En sona evlenmeyi düşünmeyen arkadaşımız Anali ve Selcen ablam kalmıştı. İsimlerini yazmayı istemeseler de Meryem bacım zorla yazdırdı. Bu kızlara bayılıyordum. Hepsi bir anda hayatıma girmişti ve kapıları kapatınca bir daha çıkamadılar. Hepsi düğünüm için çok uzaklardan gelmişlerdi.