KİTABIN İSMİ DEĞİŞMİŞTİR
ESKİ ADI BENİM KÜÇÜK KARIM'DIR
Bazı hatalar vardır bizi çıkmaza sürükleyen. Ve ya bazı hatalar yapılır size zarar veren. Belki ben bir hata yapmamıştım ama abimin zamanında yaptığı hata bana zarar vermişti.
Yıllarca sizden...
Kapıyı açtığımda annemle karşılaştım tabi birde Kenan'ın annesi Meliha teyze vardı. Sabahın köründe ne istiyorlardı benden.
" efendim anne sabah sabah daha kuşlar şeyini yapmamış niye kapıma dayandınız" dedim Kenan'ın annesini es geçerek. Annem suratıma 'sen ciddimisin ' der gibi baktı . " kızım öğlen oldu öğlen" dedi.
Anlamadığımı anlamış olacak ki? Açmaya başladı " kızım akşama nişan varya hadi acele et " dedi tabi uyku semesi anlamadım ve " anne güzel annem nişan kiminse git de onun kapısına dayansana ne gelip beni uyandırıyorsunuz yahu " dedim. Kapıyı suratlarına geri örttüm. Tam yatağa giderken tekrar çaldı. Dönüp açtım. Açtığım gibi annem kafama bir tane hafifçe geçirdi ve " yok sen uykulu kafayla hiç birşey anlamıyorsun kız nişan senin ya " " ee iyi tama- neeeeeee benim mi? " deyince annem elini kulağına götürdü ve biraz bastırdı tabi yüz buruşturma olmazsa olmaz. Annemin konuşamayacağını anlayan Kenan'ın annesi " hadi kızım hazırlan da aşağıya in kahvaltını yapta sonra kızlar gelir. Akşama az kaldı bir iki saate konak dolar hadi yavrum" diyerek beni banyoya gönderdi. İşte pamuk gibi kadın. Bende duş alıp rahatlamak için adımlarımı duşakabine yönlendirdim.
*******************
Aşağıya indiğimde herkes telaş içerisindeydi kadınlar yemek yapıyor erkekler ise masa sandalyelerle uğraşıyorlardı. Mutfağa geçtim ve masada bulunan kahvaltılıkları görünce direkt oturup yemeye başladım. Kahvaltım bitince Meliha teyze yanıma geldi ve " hadi kızım kalk da saçını yapsınlar kızlar geldi seni bekliyorlar odada " dedi bende onu kafamla onaylayıp yukarı çıktım . Robot gibiydim ne diyorlarsa yapıyordum tabi kendi isteklerime göre yaptırıyordum orası ayrı. Bu aileyi kırmak istemiyordum. Üzerimde çok emekleri vardı. Oğulları evleniyor diye hepsi çok mutluydu. Tabi benim için üzülüyorlardı orası ayrı. İnat yaptığımda kızmıyorlardı. Babam ise demediğini bırakmıyordu.
Odamın kapısının önünde tedirgin bir şekilde durdum korkuyorum neden bilmiyorum. Sırtıma dokunan elle irkildim. Arkamı döndüğümde annemi gördüm bana güven verircesine gülümsüyordu bende burukça ve hayal kırıklığımla gülümseyip elimi kapının kulpuna götürdüm ve açtım.
İçerde nerdeyse bir düzine kız vardı hepsine selam verip sandalyeye oturdum ve kendimi kızların eline bıraktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
