Sa ngalan ng pagibig

Chapter 16

Janine po'v

Umalis na kami sa bahay ni rafael.wala naman gagawin doon sa kanila at may gagawin din raw siya kaya umalis nalang kami kasi kanina napapansin ko walang isa samin ang kumibo o magsalita man para lang kami mga pipe na nawalang boses.pero na bigla talaga nung nagsalita ko

Ingat ka alex

Ingat ka alex....

Nasa pandinig ko padin yung mga sinabi ko at bakit ko yun na sabi baka sa nangyari.kagabi na tumwag siya at ganoon ang epekto sakin.

Pero mali erase erase janine wag mo na alalahanin yung kagabi baka sa sobra kaba noon baka malay mo kung sino yung o kung ano man.kaya relax janine wala kang gusto sa kanya..

Wala nga ba???

"Nakakainis naman."sigaw ko

"Ano nakakainis janine."bigla nagsalita sa tabi ko..

Kaya tumingin ako sa kanya nandito papala siya si anna na dati ko daw kaibigan at lagi ko kasama nung mag kaaway kami nila raf at alex.kininwento niya sakin lahat kanina yung nangyari kaya kanina lutang ako.pero bakit ko ba yun na sabi.....

"Ayos ka lang ba janine mukha anlalim ng iniisip mo yata."saad niya at yumuko...

Di ko siya naalala pero sa mukha kilala pero nung maalala ko kaunti.parang nagbago siya at wala na yung anna na nakilala ko na coloring yung mukha.at ngayon wala na halong makeup at kahit ano anik anik sa mukha sobra siyang nag bago at personality niya parang lahat nag bago...

"Hmm..anna my ask you question?."tanong ko saknya..

Tumango naman siya habang nakayuko...

Huminga muna ako ng malalim at tumingin sa puno..

"Nung nawala ba ko ng alala anna nandoon ka ba?."tanong ko sa kanya...

Umangat naman yung ulo niya at tumingin sakin.pero ramdam ko na nakatingin siya sakin kahit di ko tinitignan..

"Oo naman ako ang dala sa hostpital nung maaccidente ka at mawalan ka ng memorya nandoon ako."saad niya at may halong lungkot..

"Pero nung may naalala nako nasan kana noon at bakit nawala kanalang parang bula at ngayon sumulpot ka."saad ko at may halong inis alam ko nainis ko siya sa sinabi ko pero anong magagawa ng emosyon ko kung di ko pipigilan...

Iniwas niya sakin yung tingin niya bumuntong hinga siya...

"May nangyari kasi sa pamilya ko nung time na yun at yung pinaka masakit nangyari sakin."saad niya nangingilid niya luha na babaksak kung ano man oras di ako nakasagot sa sinabi niya."alam ko hinahanap moko alam ko na kailangan mo ko pero sa oras na yun kailangan ako ng pamilya ko.nasa hospital si mommy noon at may lung cancer siya doon ko lang nalaman na matagal na yun niya sakit at napaaga daw sana na agapan pa sana sabi ng doctor."huminga siya ng malalim at bigla ako nabigla na umiyak na siya at wala tigil kaya yumakap ako saknya at minasahe ang likod niya.di man niya ko na yinyakap ramdam ko na humihikbi siya aa sobra sakit nangyari sakaniya...

Buntong hinga at pinapagtuloy yung pagmamasahe sa likod niya...

"Pero tinago ni mom yung sakit niya at mas gusto niya pa na mamatay kay sa sagasa gusto niya na pinatay siya ng sakit niya at ayaw niya yung mamatay agad siya sa isang accidente.lahat niya sabi sakin ni mom kasi sa mga oras na yun iniisip din kita yung nangyare sayo kasalanan ko yun bakit pa kita pinapumnta doon sa labas ng village niyo."saad niya na humihikbi para nakaramdam ako ng guilt or awa sakanya...

"Di mona man kasalanan yun anna ako may gusto noon at katawan ko yun.."saad ko..

"Hndi di mo kasalanan ako ang may kasalanan kung sinundo kita sa inyo edi sana masaya ka ngayon at nakakolehiyo ka sa manila.pero nandahil sakin may nangyari sayo at mas lalo wala kang maalala man lang kahit man lang isa samin.yun ang mas masakit janine nan dahil sakin nawalan ka ng aalala sakin.kaya ako ito nag bago dahil sa mga nangyare lalo na sayo ang laki ng kasalanan ko sayo janine at gusto ko mawala yun at gusto humingi na tawad sayo kasi ng dahil sakin nawala ka ng memorya.kaya janine im sorry for being selfish to you."saad niya at kumalas sa yakap at yumuko at doon tinuloy ang iyak niya...