Babam bana "Hayat bize iyi veya kötü sürprizler yapar. Ama önemli olan bunların bizde bıraktığı izlerdir." derdi. Bende onun sözünü hiç bölmeden dikkatlice dinlerdim. Sonra lafına şöyle devam ederdi "Zaman taşkın bir nehir gibi akıp geçer ve mevsim değişir, gölge veren ağaçların dalları kurur. Gün gelir, o izler büyük bir yaraya dönüşür." Küçükken bu söz bana anlamsız gelirdi ama büyüdükçe bu sözü beni ölümsüz yapan yıldızın kalbi gibi yutmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Güneşi
FantezieÖlümsüzlük iksirine aşık olmak... Herkes aşık oluyordu ama kimse mühürlenmiyordu. O farklı, O Egzotik, O yabancıydı. Çünkü o bir yıldızdı. Düşmüş bir yıldız...
