playhit

twenty seven

-

Chaeyoung

Uzun bir süredir gördüğü kâbusların başrollerini oynayan Jennie, bir uçurumun kenarında hüküm süren sükûnetle beraber öylece dikiliyordu. Chaeyoung ise ona bağırıp çağırıyor fakat sesini duyuramıyor, sonrasında ise Jennie uçurumdan aşağıya düşüyor ve Chaeyoung onu kurtarmak için koşsa da yetişemiyordu. Sebepsiz yere gelen suçluluk duygusu, sonu yokmuş gibi hissettiriyordu. Hemen arkasından beliren Jimin ve asla kaybolmak bilmeyen umutsuz ifadesi, kurtulmak istediğini bağırıyor gibiydi.

Gittikçe büyüyen endişenin sonunun asla gelmemesi, anlaşılması güç bu uygulamada her birinin içinde bulundukları süreç içinde sayıları yavaş yavaş azalıyor olduğundandı.

Korkudan üstün gelen endişe o kadar yoğundu ki, kimse ne yapacağını bilemez olmuş, bir sonraki hamleyi tahmin edemez olmuştu.

Jennie'nin amansız ölümünün ardından Jimin'in belirsiz gidişi beklenmedikti.

Chaeyoung koridoru dikkatlice süzerek ilerlerken kapılarda eskitmeli yazıyla yazılmış olan yazıları inceliyordu.

Her biri, Jennie'nin odadan çıkmayı başardığında bahsettiği yazılardan farksızdı.

Chaeyoung Jennie'yi anımsamasıyla dikkati dağıldı ve kaşları çatıldı.

Gözlerini kapattığı her an Jennie ve Jimin'in yüzleri aklına gelip duruyordu.

Jennie, ölmeden önce bu karmaşık yazıların ardında mutlaka bir şeyler aramıştı ve yazan her kelimenin bir anlam taşıdığına emindi.

Chaeyoung cebinden çıkardığı telefonunun ekranına kısa bir bakış attı, Jungkook'dan herhangi bir mesaj olmadığını görünce gergince dudaklarını yaladı.
Onun yanına gitmeyi biraz geciktirebilirdi, değil mi?

Telefonunu cebine sıkıştırıp hızlı adımlarla yazıların yansıtıldığı kapının önünde durdu.

Çok fazla yazı vardı ve baştan aşağıya her kelimenin iç içe geçmiş olması işi daha da zorlaştırmaktan başka bir işe yaramıyordu.

Chaeyoung gördüğü isimle yutkunurken eli, çürümeye yüz tutmuş kırmızıya boyalı tahta kapıya gitti.

Kırmızı, Jennie'nin rengiydi.

En başında odadan çıkması için Playhit'in kendi rengini bulmasını istemişti ve Chaeyoung sayesinde bulmuşlardı, Chaeyoung dikkatlice kapının üzerindeki yazıları incelemeye devam etti.

"Kim Jennie."

"J&T."

"Jennierubyjane."

Bunlar sadece okuyabildikleriyken yazıların üzerinde ağır ağır gezinen parmakları dikkatini çeken şeyle durdu.

Parmağını üzerinde gezdirmesiyle "J&T." yazısının silikleştiğini görememek için kör olmak gerekirdi. Bu nasıl mümkün olabilirdi?
Yazılar başından beri yansımadan ibaret değil miydi?

Parmağına baktığında siyahla karışık kırmızı renklerinin toz halinde bulaşmış olduğunu gördü.

Hızla parmağını tekrardan aynı yere götürüp yazıyı silmeyi denediğinde kırmızı rengi yavaş yavaş kaybolurken durmadı, avucuyla yazıları silmeye devam etti.