kızıl kadının yüzüne bakmaya başlıyorum. çimenleri andıran yeşil gözlerinden yayılan yoğunluk ile bir anda gelen sıcaklık içime işliyor, sert ifadesinden sızan şefkati hissedebiliyorum. gözlerimi vücudunda gezdiriyorum, büyük göğüsleri, bacakları gibi ince olan beli gözüme çarparken çok ama çok güzel olduğunu düşünüyorum. bu sırada o tedirgin bir şekilde yanıma yürüyor. topuklularının çıkardığı tok ses eşliğinde yine önüme bakmaya başlıyorum.
natasha, gözümü açtığımdan beri beni izleyen adamın karşısına geçip ağırlığını sağ bacağına veriyor.
beklemediğim bir anda elini belinden söküp saçıma attığında korkarak yastığıma gömülüyorum.
kadın umursamayarak saçımı okşamaya devam ediyor. anlamadığım bir şekilde gelen dürtü beni harekete geçiriyor.
nitekim kafamı zıt yöne hareket ettirerek natasha'nın elinden kurtulmaya çalıştığımı tebarüz ettirirken dudaklarımı bastırıyorum. kadın rahatsız olup elini çekerken iç geçiriyor.
üç kişi, geniş odada konuşmadan otururken beyaz önlük giymiş bir adam kapıyı tıklatıp cevap beklemeden içeri giriyor.
"hasta çıkışı yapılması için biri gerekiyor. yarın sabah taburcu edilecek."
natasha, aynı hızla odadan çıkan doktorun arkasından kafasını kaldırıp yanımdaki adama bakıyor. gözleriyle anlaşıyor olmalılar ki kafamı kaldırmadığım için ne olduğunu anlamıyorum. bir fısıltı bile duyulmuyor.
"hadi artık tony."
saatlerdir yanımda olmasına rağmen adamın adını yeni öğreniyorum. diğer her şey gibi yine tony ile ilgili bir şey hatırlamıyorum.
birleşik kollarını çözüp, bana saatlerdir bakan o değilmiş gibi soğuk bir havayla odadan çıkıyor. natasha verdiğim tepkilerden ötürü artık bana dokunmak istemediği için elini uzatıyor, ama sonra geri çekiyor. karşı köşedeki koltuğa gömülürken hamlelerini tekip ediyorum. koluma ve göğsüme bağlı makinenin çıkardığı ses ve sıfır konuşma eşliğinde tony'yi beklemeye başlıyoruz.
