Seegasm | Jikook

6|Üst Dönemden Kim Seokjin

6. Bölüm: "Üst Dönemden Kim Seokjin"

"Kendine gelir misin? Bu halin hiç çekilmiyor. Ya bana gerçekten ne olduğunu anlat ya da normal Taehyung ol!"

"Bana bağırmayı kes!"

Çoğu zaman Taehyung ile neden arkadaşlık ettiğimi sorgular, asla bir cevap bulamazdım.

Çok küçükken bir parkta tanışmıştık. Zamanla ailelerimizin de arkadaş olmasıyla birlikte daha sık görüşür hale gelmiştik. Başlarda annem ve babam onunla arkadaşlık etmemi istemediklerini, çünkü Taehyung ve ailesinin gerçekten çok zengin olduklarını söylemişti. Açıkçası küçükken zengin olmak ne demek bilmiyordum. Bu nedenle ailemin dediklerini takmamış ve Taehyung ile oynamaya devam etmiştim.

Liseyi kazanana kadar farklı okullarda okumuştuk. O iyi bir okulda, iyi bir eğitim görüyordu. Ben de sıradan bir okulda, elimden geldiğince onun seviyesine gelmeye çalışıyordum birçok konuda. En sonunda aynı liseyi kazandık ve üniversite için de birlikte Seul'e taşındık. Burada, Taehyung'un ailesinin bir hediyesi olan evde kalıyorduk. Faturaları ve daha birçok şeyi birlikte ödüyorduk.

Kısacası, harika bir hayatımız vardı ve daha önce ev ile ilgili hiçbir anlaşmazlık yaşamamıştık.

Ancak iş Taehyung'un karakterine geldiğinde bazen onu anlamakta zorlanıyordum. On beş yıldan fazladır arkadaş olmamıza rağmen, bazen neye ne tepki vereceğini kestiremiyordum. Elbette onunla sıradan bir ilişkisi olan birine göre onu çok ama çok iyi tanıyordum ancak benim bile çözemediğim tonlarca şeyi vardı.

"Partide biriyle tanıştım."

Bıkkın bir nefes verip kendini sandalyelerden birine bıraktığında, konunun aslında hiç de tahmin etmediğim gibi olduğunu anlamam uzun sürmedi. "Üst dönemlerden bir çocukla. Gece onunla yattım."

Duyduklarım beni şoka uğrattığından sadece durdum ve Taehyung'un suratına boş boş baktım. "Benimle istediğin kadar dalga geç, sorun yok." demişti utanarak. Ancak ben, yanına koşmuş ve ona kocaman sarılmıştım. "Neden bilmiyorum ama çok utanıyorum Jimin. Sabah birlikte uyandık. Sustuk ve birbirimize boş boş baktık." Onu ilk defa bu kadar çaresiz gördüğüm için daha da sıkı sarıldım. Belki de sadece desteğe ihtiyacı vardır diye düşündüm çünkü. "Bu çocuk uzun zamandır kafamı karıştırıyordu. Ne yaptığımı bilmiyordum. Onu incitmek istememiştim, gerçekten!" Aniden ağlamaya başladığında elim ayağım birbirine dolandı çünkü ağlamasını gerektiren bir sebep bile yoktu. "Taehyungie, ağlamayı kes! Onu incitmediğine eminim!"

"Boynunda morluklar vardı! Benim de hiç olmayacak yerlerimde var Jimin. Ne bok yedim ben!?" Kafasını göğsüme gömüp ağlamaya devam ettiğinde, hafif hafif saçlarını okşadım. "Belki çıkmaya başlarsınız." dedim durumu kurtarmaya çalışırken. "Madem kafanı karıştıran biriydi, onunla yatmak senin için ilerleme olmaz mı?" durumun içine sıçtığımı, Taehyung dolu gözleriyle bana baktığında anlamıştım. "Tamam tamam! Özür dilerim, sana bu akşam yemek ısmarlarım? Belki daha ayrıntılı konuşuruz." kafasını küçük bir çocuk gibi aşağı yukarı salladı ve bana gözlerini kocaman açarak gülümsedi. Sonrasında hiçbir şey olmamış gibi sahne arkasını düzenlemeye devam ettik.

Ses sistemini son kez kontrol ederken cebimdeki telefonum titredi. Elbette mesaj atan kişiyi tahmin etmek zor değildi:

Jeongguk: Okulunuza geleceğim.
Kızlara danslarını ben çalıştırdım
Seninle birlikte öğrencilerimi izlemek istiyorum :)

...

Şaşkınlığımı gizleyemeyerek mesaja kısa bir cevap yazdım:

Jimin: Buna sevindim!
O halde sahne arkasında görüşürüz :)