Chapter 11: Masquerade Ball

12 1 0
                                    

Today's Thursday. Nang sabihin ni Carlos na aabsent siya bukas ay hindi dapat ako papayag. Paano kung may biglaang lakad pala kami bukas? May tiwala naman ako sa the gang, pero iba pa rin kapag kumpleto kami.

Better safe than regret it later.

I'm here at the garden---- checking the perimeter using binoculars when I felt someone behind me. Agad akong napalingon.

"Grabe, lakas talaga ng pakiramdam mo, A."

I ignored him and get the juice he is handling. Good thing it's grapes. I don't like oranges or pineapple. Masakit sa lalamunan. But if it's fruit, pwede pa.

"Pati yan alam mong para sayo?" Hindi makapaniwalang tanong niya. Tinitigan ko lang siya.

"Oo na, oo na! Nag-aalala lang naman ako, simula nang bumalik kayo kahapon galing Mall ni Sir Alex mas lalo kang naging tahimik."

Natigilan ako sa pag-inom ng juice. Ganoon ba ako ka-obvious?

"Four..." Sabi ko.

"Yes?" Tila ba naging excited siya dahil sa wakas, kinausap ko na siya.

"Ang chismoso mo, alam mo 'yon?" Muntik na akong matawa nang makita kong nag-pout siya.

Naalala ko na naman kung bakit kami nagpuntang Mall kahapon ni Alex.

Nandito kami ngayon sa isang sikat at kilalang botique. He said he wanted to buy a new suit. According to him, he will be attending a formal party. He didn't mention when, I also didn't asked him.

Instead, I asked him bakit hindi na lang niya iniutos sa isa sa mga tauhan niya? By that, he can actually save time pa.

"I wanted to be with you." Tumigil siya sa pagpili ng suit at saka humarap siya akin.

"S-sir.." Damn! I can't even think of a right response.

"Look, I know you are probably thinking that I am gay--- which is I'm not. But I don't know, I don't know what happened, I just don't know how it's started. I just... felt it. Damn!" Ginulo niya ang buhok niya sa sobrang frustrate.

I looked around. Mabuti na lang at weekdays ngayon kaya kaunti lang ang mga tao. Kung may makakakita man sa amin ngayon ay iisipin talagang may relasyon kami ni Alex. Gumalaw ang kamay niya. His right hand is in the side of my head--- as if cornering me while his left hand is in my waist. Sobrang lakas ng kabog ng puso ko. Tell me, paano ako makaka-alis dito?!

Bakit nga ba nasa sulok itong lagayan ng mga suit?!

At bakit walang salesman or saleslady ang nag-aassist?!

At bakit mas lalong walang cctv camera sa parteng ito?!

"Aaron..." Napabalik ang tingin ko sa kanya, para bang hirap na hirap siyang banggitin ang pangalan ko--- ng kakambal ko.

"Tell me, do you... do you feel the same?" His eyes is pleading. As if telling me to say yes. I-i don't know what to say.

"Please.." Ang tanging nasabi ko.

"Please, what? Huh?" Halos mapapikit na ako nang maramdaman ang kanang kamay niyang hinahaplos ang kaliwang pisngi ko.

"Please, Alex..." Ang pag-ulit ko..

"Hmm?" I can feel his thumb caressing the side of my lower lip.

He lowered his head.

Palapit na nang palapit ang mukha niya sa mukha ko, dahil mas maliit ako ng kaunti sa kanya ay yumuko ako. But damn! He held my chin up to face him.

Who are you, Aira? Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon