Chapter 17: Suspect

13 1 1
                                    

"Hang on there, Kwin. I'll come to you."

"Copy that."

I drove towards Kwin's condominium unit. My chest breathing heavy. I don't know if that's because of fear or excitement. I drove not minding beating the red lights and the horns of the cars in the road.

All I think is I have to know who is the lead and suspect for killing my mother.

Ever since my mother died, our relationship with our father, changed. Noong una, sobrang sakit. Hindi ko alam kung gumagawa ba ng paraan ang daddy ko para manlang malaman kung paano namatay ang mommy ko. Or kung sino man ang pumatay.

I don't know. All I know is dad changed a lot. I missed him. The old and happy him.

I cursed when I almost bumped into one of the cars. I know I overspeed but right now, I don't give a damn. Binusinahan ko ang sasakyang nasa harapan ko ngayon at nakahinto. Mabuti na lamang at walang masyadong sasakyan sa lugar na ito.

Bumaba ang driver at kinatok ang bintana ko. Maputi, gwapo, at matangkad. Nakasuot pa ito ng itim na tuxedo at halatang well-build ang katawan.

I sighed before I rolled my window down. The clock is ticking.

"Ma'am pasensya na at biglang bumagal ang takbo ng sasakyan namin. Muntik pa tuloy mabangga."

Sabay kamot sa batok ng lalaking sa tingin ko ay halos ka-edad ko lang. Halata ang iritasyon ko nang binalingan ko siya. Nagtaka ako ng nanlaki ng kaunti ang mata niya.

"We're on the main road. You shouldn't slow down your speed especially when there's a car behind."

Pinigilan ko ang pag-irap. Yeah right.

"O-opo ma'am. Pasensya na talaga."

"I should also apologize. I overspeed."

Itataas ko na sana ang bintana ko ng may biglang bumaba sa sasakyan na nasa harap ko. An old man na sa tingin ko ay kasing tanda ni dad. He's also wearing a black tuxedo like his driver. Nangunot ang noo ko. His back is fishingly familiar. Saan ko nga ba nakita ang lalaking ito?

"What took you so long, Kevin?"

I stopped. Even his voice is familiar. Tinitigan ko ang lalaking ngayon ay nasa gilid na ng sasakyan ko. Nang mapatingin siya sa akin saglit siyang natigilan. He looked intimidating but I am not intimitaded. Nagtitigan kami hanggang sa ako na ang sumuko. Hindi ko talaga matandaan kung saang lupalop ko siya nakita.

"Miss, I apologise for suddenly slowing down our speed and for almost crashing out. No need to sue us in court, am I right?"

The old man chuckled. Napatingin ako ulit sa kanya. I get this weird feeling na kilala ko siya pero hindi ko talaga alam kung sino siya.

My phone vibrate and that's my cue.

"No, no. There is no damage done for you to become liable. Have a great night, Mister."

I rolled up my window and started driving again. But before I lose the sight of them, I saw the old man carefully watching me from afar.

Who are you and why are you familiar?

***

OOPS BITIN. BAWI AKO NEXT UPDATE HEHEHE. SEE YOU!

Who are you, Aira? Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon