Chapter 8: Blood

21 0 0
                                    

I thanked Alex when he already got me home.

"See you when I see you." He said while closing the door of passenger seat.

Gentleman.

"Thanks again, Alex!" I smiled.

Pinaandar niya ang sasakyan niya. Mabilis nawala ang ngiti sa mga labi ko.

Yeah, we'll see each other again tomorrow, Alex.

***

I opened my Instagram and posted a picture of the street while I'm inside Alex's car.

"Thanks for bringing me home, A."

It only took 3 mins to have 1,675 likes and 497 comments.

Not to brag but I am quite famous when I was in highschool and college. Wala naman akong paki kung sikat ako o hindi. Mas mabuti nga yung hindi para tahimik ang buhay ko.

I am reading the comment section when someone got my attention.

@aaroncaleb_dc: Omg sis. Who brought you home?!

What the freak?! Ang lakas ng loob ng kambal ko mag comment sa picture ko samantalang hindi ko siya mahagilap?!

I replied.

@aira_celestine:  @aaroncaleb_dc I will bring you home! Why can't i contact you?! Where are you?!

I sent him a message asking him his whereabouts but I got nothing.

Bwiset na bwiset ako nang biglang tumunog ang notification ko sa facebook.

Alexander Villanueva wants to be your friend.

My jaw dropped.

***

I'm here at Alex's mansion. It's Thursday afternoon. Mamaya gaganapin ang isa pang transaction. Dapat ay noong nakaraang linggo pa ito nangyari but Alex had to come to his dad's mafia because of something. Hanggang sa na-adjust na nang na-adjust ang transaction.

Alex asked us, Carlos and I to accompany him to their mafia. I was about to say no because that is already off limit. You know, I can protect Alex for as long as I can but the mafia? I better not going.

Hindi pa ako handa. Masyado pang malalim ang sugat na naiwan para pumasok na naman sa mundo nila.

Pero nakita ko na lang ang sarili kong hinihila ni Carlos palabas ng sasakyan.

I glared at him. But no avail. He just shrugged. Hindi tumalab ang malalamig kong tingin.

Iniwan kami ni Alex sa harap ng isa pang mansion. Seriously, gaano ba kayaman ang pamilya nito? Ilang mansyon pa ba ang dapat kong masilayan?

Punong-puno ng men in black ang garden ng mansyong ito. Pakiramdam ko nga kung hindi kami kasama ni Alex ay kanina pa kami nakabulagta.

Sobrang sama ng tingin ng mga men in black sa amin. If looks can kill, we are already dead. Kahit kinakabahan, I managed to keep my calm and cold look. My talent.

Nakarinig kami ng pagkabasag mula sa mansyon. Agad akong lumapit sa pinto pero agad din akong hinarangan ng mga bantay nito.

They shook their head, meaning, there's no way I can go inside.

I sighed. Wala akong nagawa kundi bumalik sa pwesto ko. I can just barge in inside pero mahal ko pa ang buhay ko.

"Wag ka mag-alala, matagal mamatay ang masamang damo." Carlos said while chuckling.

Who are you, Aira? Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon