ZEHRA (Tamamlandı)

1. Bölüm

ikinci kitabım. Beğenmeniz ümidi ile. 🌸

Ben Zehra idim bir zamanlar. Babasının gülü olan, annesinin yavrusu olan Zehra. Evin tek çocuğu olupta en sevileni olan. Ama soldurdular beni, aldılar sevinçlerimi elimden, yıktılar tüm hayallerimi acımadan.
Sebep sorunca ise "Sen Hakettin " demişlerdi.
Neden? dedim.
Neden?
Sevdim diye mi?
Allahtan korkupta sevgimi içimde yaşadım diye mi tüm bunlar?
"Bir kez bile konuşmadım" dedim.
"Bir kez bile gülmedim." dedim.
"Ben yanlış bir şey yapmadım." dedim
"Ben kara çalınacak bir şey yapmadım."dedim
Ama ne fayda benim sözlerime kulaklarını tıkamıştı babam. Annem ise duyuyor ama yaptığı tek şey ağlamaktı.
Üzerime atılan bu iftira Hayatıma mâl olmuştu.
Beni hem dünyadan hem ahiretten etmişti.
Beni namazımdan..
Beni ibadetlerimden..
Beni tesettürümden etmişti..
Bu iftira..
Güçlüydüm ben, yada öyle sanıyordum, başıma gelen musibetler için sabretmeyip dövünen biri olmuştum.

"Yapma Baba yapma Allah için yapma, yakma beni, beni verdiğin adam Namaz bile kılmıyor kıyma kızına baba nolur." diye yalvardım ama dinlemedi.

"Kes sesini, bunları o haltları yerken düşünecektin!" diye kükredi babam.

"Allah benim şahidim baba hiçbir şey yapmadım, sana laf getirecek Bişey yapmadım, ben iffetsizlik yapmadım." yerde babamın ayaklarına kapanıp ağlıyordum ama babam bana bakmıyordu bile.

"Rezil ettin bizi elaleme! Birde birşey yapamadım diyor. Bu konuşulanlar ne öyleyse?" hala bağırıyor hatta ağzından tükürük çıkıyordu babamın.
Doğru ya elalem diye bir put vardı ve kimsenin bu putu yıkmaya gücü yetmiyordu.

"Yapmadım, vallahi billahi birşey yapmadım baba, konuşmadım bile nolur inan bana. Benim şahidim Allahtır." dedim ama babam hınçla tuttuğum ayağını çekince yerde sendeledim.

"Seni oku diye yolladık, ilim al burada insanlara faydalı ol diye yolladık ama sen naptın, ne yaptın haa elin adamları ile.. Tövbe estağfurullah. Çık gözüm görmesin seni. İki hafta sonra gidiyorsun Kazım ile evleneceksin." dedi ve gitti.

Yerde oturmuş hala ağlıyorum içim yanıyor organlarım kavruluyor ama beni dinleyen anlayan yok.
Ya Rabbim benim senden başka şahidim senden başka yardımcım yok bana yardım et Allahım.

Ağlaya ağlaya odama gittim. Annem ne ara böyle beni görmez olmuştu. Canım yanıyor hissetmiyor musun anne? Kızın eriyor görmüyormusun?

Seccademi serip durdum Rahman'ın huzuruna bana yardım edecek olan bir tek sensin Allahım. Namaz kılıp ellerimi açtım semaya.

"Ey merhametlilerin en merhametlisi olan Rabbim. Beni düştüğüm bu durumdan kurtar, üzerime atılan iftaraya karşı kendimi koruyamıyorum, kimse beni duymuyor görmüyor, içinde olduğum durumdan çıkamıyorum. Ellerim ayaklarım bağlı gidemiyorum. Babamın kalbini yumuşat Allahım, bana iftira atanı sana havale ediyorum. Ben senin haram kıldıgın hiç bir şey yapmadım Rabbim. Ben senden korkarım. " ağlaya ağlaya ettim duamı. Kapandım secdeye ne kadar kaldım bilmiyorum annemin sesini duydum kapıdan sesleniyor.

" Kalk Zehra! Misafirler geldi baban çağırıyor. "buz gibi sesi ile söylediği şeyi idrak etmiştim. İstemeye gelmişlerdi beni, bittim dedim işte yolun sonu dediğim an gelmişti.

" Ah kalbimin sevdiği yalnızca adını bildiğim sevda, seni her gördüğümde hayal kurardım halbuki, adını bile bilmiyordum, adını bilmeden sevdim seni. Sonra bir gün adının Yusuf olduğu fısıldandı kulaklarıma. Ahh dedim, bir gün bizi Yusuf ve Zehra diye anarlar mı acaba. Bak şimdi bana Yusuf, ne sen varsın nede beni anlayan bir anne baba. Mutlu olsun diye gönlüm, bir bakışta buldu gözlerim, ama bu bakışın ömrüme bedel olacağını nereden bilebilirdim.

/////////

Selamun aleykum kardeşler. Vardır Bir Hayır adlı kitabım bitmedi henüz ama aklıma iki farklı kurgu geldi ve hızlıca her ikisinide yazdım inşaAllah onlarıda beğenir destek olursunuz bana.
Diğer kitaplarımada beklerim.
Allaha emanet olun selametle 🌸😊

#VardırBirHayır
#Zehra
#ÖzgürVeTutsak