Girl In The Dark [On Going ] Cassy Samantha Murphy

•Chapter Thirteen•

Cassy

Paano ba takasan ang nakaraan?

Pero, gusto ko nga bang takasan?

Paano ko nga ba gugustohing takasan ang nakaraan kung nandun ang taong dahilan kung bakit nandito ako sa mundo? Hindi ako handa. At alam kong kahit kailan hindi ako magiging handa.

Bakit kaya...ugh bakit ko pa nga ba itatanong?! Malamang! Kahit anong gawin ko! Kahit anong takas ko! Kahit ganu ko pigilan! Hahabul at hahabulin ako ng nakaraan! That nightmare of mine, will chased me forever.

Bakit kasi sa dami ng tao, ako pa?! Ang mama ko pa?! Bakit sakin pa?!

My panicked mind wandered back to the events three years ago. Ang pangyayareng pilit ko ng kinakalimutan. I had got slightly tipsy, aminado akong naging wasted ako ng gabing yun, ininom ko lahat ng alak na makita ko, i got dances with the strangers. Uminom, sumayaw, nagwala at walang ibang nasa isip ko kundi ang alak, ang magandang music na nagpapabuhay sa katawan ko para umindak sa harap o likod ng kung sino mang lalaking nasa tabi ko. I don't care of anything, i only care about myself, about how i make myself happy that time. Ibang Cassy ako ng gabing yun.

Until....

My eyes widened slowly when i heard him speak, i hadn't been expecting that, i thought, umalis na siya ng iwan ko siya sa parking lot.

My heart started to beat so fast when he took another step forward, palapit kung san ako nakatayo. And then another, i stepped back but my back pressed up against the wall.

Her eyes are full of danger. Matiim siyang tumitig sakin, it's sent shiver down of my spine. Make my knees melted, trembling. Parang gusto kong tumakbo at magtago sa nakakatakot na pagtingin niya.

"W-why a-are you still here? " my voice was quivering as well as my knees.

At the age of 15, i already feel in love, had a boy friend at that very young age. Bakit? Dahil naniniwala akong walang edad sa pagmamahal, sa pag ibig. Being loved with the man you love is so overwhelming, sobrang sarap at saya sa pakiramdam na malaman mong mahal ka rin ng taong mahal mo. At ng nalaman ko yun, i took the opportunity immediately.

Pinagkatiwalaan at...alam kong bata pa ako nun, pero minahal ko talaga siya, kung sino at ano siya. Minahal ko siya to the point na pinaglaban ko siya at ang relasyon namin sa magulang ko.

"Mom, we know our limitations. Just...just please, trust me on this. "

"But, my gad! Samantha! You're too young for this kind of..." mom sighed heavily.

"Mom...i know, Miguel knows too...we're just informing you, and dad...mommy, wala po ba kayong tiwala sa baby Sam niyo? " i tried hard just to please mom to understand what i am trying to say here.

"Okay! Ah ewan ko sayo! Pag ikaw nasaktan saktan—hays. I love you Sam, more than anything in this world. Kaya, sige...basta,  I'll keep an eye to the both of you. "

Nanlaki ang mata ko at hindi ko maipaliwanag ang sayang lumukob sa loob ko. I hugged mommy so tight as i can.

"Thank you mom. You're the best! "

The way Fraud droll his eyes on me, and stop on my almost revealed chest. It's sent shivers all over my body. Sa tingin niyang tumatagos sa kaluluwa ko. It's like hinuhubaran na niya ako sa isipan niya at hindi ko na nakontrol ang sarili ko, nagbalik sa aking alala ng paraan na pagtingin sakin ng taong sumira ng buhay ko. At dahil sa nangyare, nangyare ang kinakatakutan ko, napanaginipan ko na naman ang nakaraan.