HAİN Kalp

yardım eli

Allah'ın yardımı ve sevgisi üzerinize olsun.

Arada bu hikayeme de bir el atayım ❤ Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin.

Keyifli okumalar....

Sabaha karşı gözlerini araladığında bütün kemikleri sızlıyordu. Tek kişilik yatakta oğlunu rahatsız etmemek için verdiği mücadelelerin sonucuydu bu. Kendisini o kadar güçsüz hissetmişti ki gece kalkıp yatağına bile gidememişti. Ayrıca oğlu Ali'nin varlığı ona güç verdiği için zor zamanlarda onun varlığına sığınmak bir nebze daha iyi hissettiriyordu.

Kahvaltıyı hazırlayıp oğlunu öperek uyandırdı.

"Hadi bakalım uykucu şirin kalkma vakti. Nefis bir pankek seni bekliyor."

Ali anında gözlerini açtı, yüzünde kocaman gülümsemeyle mutlu bir şekilde yataktan kalkıp annesinin boynuna doladı minik kollarını.

"Annecim sen bir tanesin." diyerek defalarca öptü yanaklarından. Zeynep'in eriyip bittiği anlardan biriydi bu an. Hangi anne dayanabilirdi ki böylesi güzel bir iltifat karşısında.

Birlikte kahvaltı yaptılar. Canı istemese de yemek için kendini zorladı çünkü güçsüz kalıp hasta olmak istemiyordu. Kahvaltıdan sonra hızlıca mutfağı toparladı ve hazırlandı. Oğlunu yan komşusu olan Nimet Hanıma bıraktı. Teyzesinin ölümünden bu yana Ali'ye o bakıyordu, Zeynep geçimini sağlamak için çalışmak zorundaydı çünkü.

İş yerine gittiğinde hemen işinin başına geçti. Kafasındaki bin bir sıkıntıyı atıp, kendini işine vermeye çalıştı. Normal zamanlarda makinenin başına geçtiğinde, her şeyi geride bırakıp, bambaşka bir evrende buluyordu kendini. Çalışmak ona iyi geliyordu, dünya sıkıntılarını unutturuyordu adeta. Fakat bu gün zihnini istila eden düşünceler bir türlü rahat vermiyordu. İşten erken çıkmak için patronundan izin isteyecek ve kiralık daire bakacaktı. Gerçi aldığı ücretle hem kirayı ödemesi hem de geçinmesi oldukça zor olacaktı ama başka çaresi yoktu şu an için.

Selma Hanım oldukça yaşlandığı için emekli olmuş işlerini büyük oğlu Kamil Beye devretmişti. Kamil Bey atölyeyi birkaç sene içinde iki katına çıkarmış, aldığı siparişler ve yaptığı başarılı iş anlaşmalarıyla çalışan sayısını üçe katlamıştı. Odasının kapısı vurulduğunda Zeynep'i görmeyi beklemediği için bir an şaşırdı yaşlı adam.

"Buyur Zeynep kızım?" Genç kadın her zaman ki asil duruşunu sergilerken, mahcup bir edayla durumunu arz etti.

"Kamil Bey sizden bir şey rica edecektim. İzin verirseniz bugün erken çıkmak istiyorum."

"Hayırdır Ali'mi hasta yoksa?" Zeynep'i çok iyi tanıyordu, oğlu ile alakalı bir durum olmadığı sürece izin istemeyeceğini bildiği için sorma gereği duymuştu. Diğer yandan annesinin en iyi arkadaşının emanetiydi o.

"Çok şükür sağlığı yerinde." İnsanlara dert yakınmayı sevmediği için bir an sessizleşti. Derin cesaretlendirici bir nefes alıp devam etmeye karar verdi.

"Kaldığımız evle alakalı bir durum oluştu. En kısa zamanda kiralık ev bulmam gerekiyor."

"Ya buna üzüldüm. Bende bir etrafa sorup soruşturayım kızım, neler yapabiliriz bir bakalım."

Zeynep'in ağırbaşlılığı, güzel ahlakı ve çalışkanlığı yaşlı adamın dikkatinden kaçmamıştı. Aslında uzun zamandır gönlünden küçük oğlu Erdem'i evlendirmek geçiyordu ama hayta oğlunun bu kızın değerini bileceğini de düşünmüyordu ya o ayrı bir konuydu. Bir yandan da çapkın ve serseri olan oğlunun bu kız sayesinde adam olmasını ümit etmiyor değildi. Birkaç defa beğeni dolu bakışlarını yakalamamış olsaydı bu konuya ihtimal vermezdi ama oğlunun da gönlünün bu kızda olduğunu hissediyordu. Bu konuyu daha uygun bir zamanda açmak için şimdilik rafa kaldırmayı uygun gördü.