1,5 տարի անց։
Ժամանեցին Հայաստան։ Բայց դրա մասին ոչ ոք չգիտեր։ Քանի որ ոչ ոք չգիտեր, որ ես հղի էի, իսկ հիմա ծնվել ա իմ փոքրիկը։ Ուղղակի եկել եմ Հայաստան, մի քիչ զբոսնելու, վայելելու հայրենիքիս մաքուր օդը։ Առաջին քայլը, որ արեցի հյուրանոցում համար վերցնելն էր։ Մի նոր հյուրանոց էր բացվել, գնացի այդտեղ։
- Բարև ձեզ։
- Բարև ձեզ։
- Ես համար եմ ուզում։
- Ներեցեք, բայց բոլոր համարները զբաղված են։
- Երեխայի հետ եմ, թեկուզ մի օրով։ Արդեն ուշ է։
- Ներեցեք, բայց չկա։
- Ինչ է եղել Արիանա,- այս ձայնը շխկշխկաց ականջներիս մեջ։
- Պարոն, համար են ուզում։ Ասում ա երեխու հետ ա։
- Չկա։
- Չէ։
- Ես իմ համարը կտամ։
- Եկեք, խնդրեմ։Միանգամից շրջվեցի. Արամն էր։
- Անի!
Արագ քայլերս ուղղեցի դեպի դուրսը։
Եկավ թևիցս բռնեց ու գրկեց։
- Գիտես ինչքան էի քեզ կարոտել, ինչքան եմ քեզ փնտրել, ուր էիր? Ձերոնք տեղդ չէին ասում։
- Կներեք, երևի շփոթել եք։
- Ես ոնց կարամ չփոթվեմ հիմար աղջիկ։ Եթե նույնիսկ շփոթված լինեի, աչքերդ չէին թրջվի։
- Արամ! Հեռու հա ինձնից։ Կնոջդ դուր չի գա, որ դու ուրիշ կնոջ ես գրկել։
- Արի գնանք համար խոսանք։
- Չէ ես գնում եմ։
- Ասացի, արի։Գնացինք համար։
- Սա իմ հյուրանոցն ա։ Քեզ ազատ զգա։
- Իսկ ես մտածում էի իմ գնալուց ինչ ես անելու։ Բայց ճիշտ բան ես որոշել։
- Ամուսնացել ես հա?
- Դա քեզ չի վերաբերում։
- Ոնց չի վերաբերում։ Եթե դու ինձ հնարավորություն տայիրր ես քեզ կբացատրեի ինչ ա կատարվում։ Ու ես երեխեն էլ իմը կլիներ։ Գիտես ինչքան եմ երազել իմ ու քո երեխու մասին։ Ինչքան եմ մտածել նրա արտաքինի մասին։
- Դու լավ գիտեիր, որ ես չեմ սիրում երբ դու արդարանում ես։ Իսկ հիմա ես գնամ կնոջդ դուր չի գա ինձ հետ մի համարում մենակ լինելը։
- Կին? Ես ամուսնացած չեմ։
- Դու, եսքան տարի։
- Անի, ես քեզ սիրել եմ ու սիրում եմ։ Ու ես չէի կարա ուրիշի հետ ամուսնանա։ Ծնողներս էլ չէին թողա։ Ասենք դու գոնե գիտես ես ինչեր եմ քաշել։ Ես մտածում էի կգաս դասի, կբացատրեն քեզ։ Բայց դրա փոխարեն կուրսղեկն ա գալիս ու ասում, որ Անին դուրս ա եկել համալսարանից։ Ես ուղղակի շոկի մեջ էի։ Զանգում էի քեզ, չէիր պատասխանում։ Եկա ձեր տուն ասին, որ երկրից գնացել ես, բայց չասին ուր, որ գամ հետևիցդ։ Դու ինձ հնարավորություն չտվեցիր։
- Իսկ դու հնարավորություն տվեցիր քեզ ասելու իմ հղիության մասին? Թողեցիր որ խոսեմ?
- Փաստորեն դու գնացիր, որովհետև հղի էիր։
- Հա, ու ես...- Արամ!
- Դու լավ գիտեիր, որ ես քեզ եմ սիրում։ Ինչի նման բան արեցիր։ Դու գոնե գիտես, որ մերոնք իմ հետ չեն խոսում։
- Ինչ?
- Հա որ իմացան գնացել ես երկրից ու պատճառն էլ իմացան, ասեցին, որ մենակ քեզ հետ կմտնեմ մեր տուն։ Ես էլ հեռացա տնից, նույնիսկ իմ ու քո տուն չեմ գնացել։ Հավաքածս փողով էս հյուրանոցն առա։ Ու սկսեցի ստեղ ապրել։ Չէի ուզում գնամ իմ ու քո տունը, որտեղ մեր ճակատագիրն էր որոշվել։ Չէի կարա գնամ ու էտ գիշերը հիշեմ։
- Սուս։ Վերքիս վրա աղ մի լցրու։
- Արի գնում ենք տուն։
- Չէ։
- Մերոնք քեզ են սպասում արդեն 1,5 տարի, նույնիսկ հյուրանոցը որ առա չեկան շնորհավորելու։
- Առավոտը միայն։
- Լավ։Հաջորդ առավոտ, վեր։ Ու ականատես եղա աշխարհի ամենասիրուն պատկերին'
Արամը վեր կացավ ։
- Գնացինք, Անի։
- Արի մի հատ տեղ ենք գնում։
- Ուր?
- Հետո կասեմ։Գնացինք հիվանդանոց։
- Անի։ Ինչի ենք եկել ստեղ։
- ԴՆԹ թեստ ենք անելու։
- Լավ չես։ Ես քեզ վստահում եմ։
- Եթե չարեցինք։ Ես հետ եմ գնում։ԴՆԹ թեստ արեցինք։ Թեստի արդյունքները դրական էին։ Գնացինք իմ ու Արամի տուն։ Ու sms-ներ գրեցինք ինձ համար կարևոր բոլոր մարդկանց, որ գան այդտեղ։
Մոտ 3 ժամ անց բոլորը տանն էին։ Երբ որ Արամն ասաց, որ անակնկալ ունի, բոլորը զարմացան։ Նա ցույց տվեց Թեստի արդյունքները։ Բոլորին թվաց, թե նա գաղտնի ամուսնացել էր, ու էտ ժամանակ էրեխուն ձեռքս ես իջա ներքև։
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Քեզնից հետո
عاطفية" Դպրոցական սեր" գրքիս շարունակությունը։ Սերը, որը հաղթահարում ա բոլոր փորձությունները, որը գոյություն ունի անգամ 2 տարի հետո։