♡19♡

7.7K 572 18
                                    

ရက္တစ္ရာျပည့္တဲ့ေန႔က  အရမ္းကိုရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားရတယ္  ။  ဒီေန႔မွာ  ရွင္းနဲ႔အေဖက  မာန္ေလးနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ခ်ိန္းဆိုတယ္  ။  ရွင္းရဲ႕အိမ္ကို  မာန္ေလးသြားရတဲ့အေခါက္တိုင္းမေၾကာက္ေပမဲ့  အခုေတာ့  မာန္ေလးဒူးပါတုန္ေနရတယ္  ။  ရွင္းေရာ  ေမေမနဲ႔  ေတြ႕တုန္းကအဲ့လိုပဲလား  ။  ရွင္းကအေဖနဲ႔တူလို႔  အရပ္ရွည္
တယ္  ။  ၾကည့္ေကာင္းတယ္  ။  အန္တီနဲ႔တူတာဆိုလို႔  စိတ္ဓာတ္ျဖစ္မယ္  ။  အန္တီကအျမဲျပံဳးေနတာပဲ  ။  မနက္ပိုင္း
ေတြ  ရွင္းလည္းမအား ၊ မာန္ေလးကလည္းမအားလို႔  ညပိုင္း
ပဲေတြ႕ဖို႔စီစဥ္လိုက္ရတယ္  ။  ရွင္းကလည္း  မာန္ေလးရဲ႕လက္
ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး  ျပံဳးျပတယ္  ။  ဦေလးအခန္းထဲကထြက္လာ တာျမင္ေတာ့  မာန္ေလးလန္႔ၿပီး  မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တယ္  ။ 

"အို! ထိုင္ပါမာန္ ၊ မေၾကာက္ပါနဲ႔"

ဦးေလးကခပ္တည္တည္ေနေပမဲ့  အန္တီကေတာ့   ျပံဳးေနတာပဲ  ။  မာန္ေလးက  ဦးေလးကိုေတာ့ေၾကာက္တယ္  ။  ဦးေလးက  စကားေျပာတာျပတ္သားတယ္လို႔ရွင္းကေျပာဖူးတယ္  ။  ငါ့သားနဲ႔မပတ္သက္နဲ႔လို႔ေျပာလိုက္ရင္  သူဘာဆက္လုပ္ရမလဲ  ။  ဒူးေထာက္ရမလား  ။  ဘာလုပ္ရမွာလဲ  ။  အေတြးေတြက  ေတာင္ေရာက္လိုက္ေျမာက္ေရာက္လိုက္နဲ႔  ရႈပ္ယွက္ခက္ေန
သည္  ။

"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို  ဦးေလးကလမ္းခြဲခိုင္းမယ္ဆိုရင္ ခြဲၾက
မွာလား"

"အေဖ !"

မာန္ေလးဘာျပန္ေျဖရမလဲ  ။  ဦးေလးကစကားကိုတည့္ေမး
လာတယ္  ။  ခပ္တည္တည္နဲ႔ဆိုေတာ့  ပိုလို႔ေတာင္တုန္လာ
ေသးတယ္  ။  စိတ္ၿငိမ္ေဆးေလးေသာက္ခဲ့ရမွာ  ။

"ရွင္းပိုင္ မင္းၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း ၊ ငါသူ႔ကိုေမးေနတာ ၊ ေျဖေလ မာန္"

"ဦးေလး ကြ်န္ေတာ္တို႔လမ္းမခြဲႏိုင္ပါဘူး"

မာန္ေလး  စိတ္ကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးၿငိမ္ေအာင္ထားၿပီး  အျငင္း
စကားကိုဆိုလိုက္သည္  ။  အခုအေျခအေနက  ေဒါသတႀကီးနဲ႔  တက္လာတဲ့ပင္လယ္ျပင္ကလႈိင္းလံုးႀကီးဆီကို  အရွိန္နဲ႔ေျပးဝင္
ေရာလိုက္သလိုပဲ  ။

Never Say GoodbyeWhere stories live. Discover now