♡Extra♡

11.3K 593 14
                                    

မနက္ခင္းေလးသည္အရင္ေန႔ေတြလိုမႈံမႈိင္းမေနဘဲအနည္းငယ္
သာယာလို႔ေနသည္  ။  သူထလိုက္ၿပီးလိုက္ကာေတြအကုန္ဆြဲဖြင့္
လိုက္သည္  ။  ေနေရာင္ျခည္အနည္းငယ္ကအခန္းကိုလင္းထိန္
သြားေစသည္  ။  ဝရန္တာတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီးအျပင္ဘက္သို႔သူ
ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္  ။  ဝါဆိုလျပည့္ေနျဖစ္ေသာေၾကာင့္အတြဲ
ေလးေတြကုိယ္စီျဖင့္လူအမ်ားသြားလာလႈပ္ရွားေနတာကိုေတြ႕ရ
သည္  ။  တစ္နည္းအားျဖင့္ရံုးပိတ္ရက္လည္းျဖစ္တာေၾကာင့္သူ
ျပံဳးမိသည္  ။  သူအျပင္ဘက္ကိုေငးၾကည့္ေနစဥ္သူ႔ေက်ာျပင္ကို
လက္ကေလးနဲ႔လာတို႔သည္ကိုခံစားလိုက္ရသည္  ။  သူျပံဳးၿပီး
လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဆံပင္စုပ္ဖြားနဲ႔အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနသည့္
မာန္ေလးကိုေတြ႕လိုက္ရသည္  ။

"ဟာ ႏိုးလာၿပီလား ၊ ကုိယ္ကပိတ္ရက္မို႔လို႔မႏႈိးေတာ့တာ"

"ရွင္းမွမရွိတာ အဲ့ေတာ့ေျခေထာက္တင္စရာလူမရွိဘူးေလ ၊ အဲ့တာေၾကာင့္ႏိုးလာတာ အာဘြားေပးဦး"

"ေမာနင္းမာန္ေလး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၾကမယ္ ၊ မ်က္ႏွာသစ္မယ္ ၊ ေရခ်ိဳးမယ္ ၊ ၿပီးရင္အျပင္သြားၾကမယ္"

ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအနမ္းေႁခြကာေန႔တစ္ေန႔ေလးကိုအစျပဳလိုက္
သည္  ။  မာန္ေလးကေဘစင္ေဘာင္ေပၚတြင္ထိုင္ၿပီးသြားတိုက္
သည္  ။  ရွင္းကမတ္တပ္ရပ္ၿပီးသြားတုိက္ေနသည္  ။ 

"ရွင္း အေမတို႔ဆီသြားမွာမလား"

"အင္း ဘာလို႔လဲ"

"ကန္ေတာ့ဖို႔အတြက္မေန႔ကကြ်န္ေတာ္ပိုက္ဆံမထုတ္လိုက္ရဘူး ၊ တစ္ခါတည္းသြားရင္းနဲ႔လမ္းမွာဝင္ထုတ္မယ္ေနာ္"

"အင္းပါ ပလုပ္က်င္းေတာ့ အေမ့အတြက္မနက္စာျပင္ေပးထားၾက
မယ္"

အနီးနားကဆိုင္ေလးမွာမနက္စာသြားဝယ္လာၿပီးအေမမႏိုးခင္ျပင္
ဆင္ထားလိုက္ၾကသည္  ။  အေမႏိုးလာေတာ့အရမ္းကိုအံ့ဩသြား
သည္  ။  ဘုရားကိုလည္းႏွင္းဆီပန္းေတြလွဴၿပီးသစ္သီးေတြကပ္
ထားသည္  ။  သူမဘုရားခန္းထဲဝင္ၿပီးဘုရားရွိခိုးကာေအာက္ထပ္
ကိုဆင္းလာေတာ့အကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးသားျဖစ္ေနသည္  ။

Never Say GoodbyeDonde viven las historias. Descúbrelo ahora