Saatler süren uçak yolculuğundan sonra inişe az kalmıştı. Asya'ya kısa bir bakış attım. Ama bana bakmıyordu. Uçağa ilk bindiğimizde söylediği şey aklımı kurcalamıştı. Ve hala daha onu düşünüyordum. Ömer keşke Asya'nın nasıl bir kız olduğunu anlayabilseydi.
İnişe hazır olduğumuzda koltuklarımızdan kalkıp bavulları aldık. Asya'ya Ömer'in evinin nerde olduğunu sordum;
— Bilmiyorum.
— Peki nasıl bulacağız?
— Bilmiyorum.
Gözlerimi devirdim. Yol boyunca gerçekten çok sıkılmıştım. Asya Ömer'i arayıp konum atmasını söyledi. Sanırım benim de geleceğimi Ömer bilmiyordu. Beni gördüğünde ne yapıcağını merak ediyordum. Belki beni gördüğüne sevinmeyecekti. Ben bunları düşünürken Asya bana seslendi;
— Ömer senin geleceğini bilmiyor. Ona açıklamasını ben yaparım. Seni gördüğüne pek sevinmeyebilir.
— Nedenmiş o?
— Çünkü seni değil beni bekliyor. Ve sen Ömer'i benden çalmaya çalışıyorsun. Bu yüzden seni hiç sevmiyorum anladın mı?
— Ne? Ben öyle bişey yapmaya çalışmıyorum. Sen dememiş miydin aramızda bir şey yok diye?
— Bu aramızda bir şey olmayacağı anlamına da gelmiyor!
Asya'nın Ne demeye çalıştığını anlamamıştım. Ve gerçekten şaşkındım.
🍒🍒🍒
Asya'nın babası iki katlı büyük bir evin önünde durdu. Yaklaşıp zili çaldı. Ömer ilk çalışta açtı. Önce bana sonra Asyaya baktı. Çok şaşkındı.
— İrem.. sen neden geldin?
— Beni gördüğüne sevinmedin sanırım.
— Ben seni beklemeyordum. Asya gelicek sanıyordum.
— Bende gelmek istedim. Bir sorun varsa gidebilirim.
— yok yok yanlış anladın hoşgeldin. Gir içeri.
Asyaya da gülümseyerek hoşgeldin dedi. Çok samimi gözüküyorlardı. Kıskanıyordum. Hem de çok.
Ömer bizi içeri davet etti. Ömer'e Asya'nın bana uçakta söylediklerini söylemek istiyordum. Ama yapamıyordum. Sanki kocaman bir el ağzımı tutuyor ve gerçekleri söyleyemiyordum. Ben bunları düşünürken Asya Yine yanıma geldi. "Bu sefer ne söyleyecek acaba" dedim. İçimden. Ama o hiçbir şey söylemedi. Sadece sert sert bakmakla yetindi. Bir an öfkeme hakim olamadım ve sesimi yükselterek konuşmaya başladın;
— Bak Asya! Ömer'i ilk ben buldum. Onu ilk ben sevdim. O bana tüm sıkıntılarımı, dertlerimi unutturdu. Anladın mı? Şimdi onu elimden almana izin vermicem!
Asya alay edercesine gülümsedi. Ve konuştu;
— Salaksın kızım sen! Ömer'i senin elinden ben almıcam. Ömer kendi isteğiyle ellerinden kayıp gidicek!
Tam ağzımı açacakken Ömer içeri girdi;
— Kızlar? Bir sorun olmadığını umuyorum. Yüksek sesle konuşuyordunuz da?
Asya gülümseyerek konuştu;
— Hiiç bişey yok. Sadece biraz konuşuyorduk.
Daha sonra bana ters bir bakış atıp gitti.
Ömer'le konuşmamın tam zamanıydı. Bu sefer başarabilirdim. O kızın gerçek yüzünü Ömer'e gösterecektim. Yıllardır aptal gibi susmuştum. Ama şimdi konulacaktım!
— Ömer seninle bir şey konuşmam gerek.
— Seni dinliyorum İrem?
— Asya bana uçaktayken..
Yutkundum. Konuşamıyorum. Boğazıma yumruk yemiş gibiydim.
— Hadi İrem seni dinliyorum.
— Asya bana uçaktayken benim Asya'yı senden çaldığımız söyledi. Aramızda her an bişey olabilir dedi. Seni elde etmeye çalıştığını da söyledi. Ve ben.. sana söylemenin en doğru olacağına karar verdim.
— Ne? Sen ne saçmalıyorsun İrem! Asya öyle bir kız değil. Sırf onu kıskandığın için ona iftira atma!
— Ama Ömer!
— Daha fazla konuşmak istemiyorum İrem!
